Ellen Verkoelen, fractievoorzitter van 50Plus, was bij de Rotterdamse begrotingsbehandeling zo moedig en eerlijk om te zeggen dat het haar bij het lezen van duizend pagina’s was gaan duizelen. Ze had een begroting moeten doorworstelen in een taal die ‘’weinig leken kunnen lezen’’. Een labyrint, vond ze. Een doolhof.

‘’Mijn inschatting is dat maximaal 10 van de 45 raadsleden deze brij aan cijfers kan doorgronden en op hun juiste waarde kan beoordelen’’, zei ze. ‘’Dit college is zwaar besmet met het boekhoudvirus. Een agressief virus.’’

Als Verkoelen boos is, beent ze zich een weg langs alle tafeltjes, opent ze haar laptop, tikt, kijkt rond, gaat weer lopen en tikken en roept dan: ‘’Een slim en zorgvuldig college zorgt ervoor dat haar raad haar taak van controleur van de financiën optimaal en maximaal kan doen. Dat is namelijk in het belang van een college. Op gelijkwaardig niveau sparren.’’

Nou daar was volgens haar geen sprake van.

Ze vond het college in relatie tot haar begroting niet open, niet transparant, mopperde verder over duizend pagina’s ‘’diarree in geheimtaal’’ en vond dat dit de relatie tussen het stadsbestuur en de raad er niet beter op maakte.

Zoekend en speurend en zwetend had ze ook nog moeten lezen dat het college een wel zeer beperkt weerstandsvermogen had begroot. ‘’Dun ijs”’, riep ze. Vooral de ingecalculeerde risico’s bij het Warmtebedrijf en de risico’s van de stikstofproblematiek en Feyenoord City zijn zelfs helemaal niet in kaart gebracht.

‘’Dit college doet de risico’s af met een algemeen risicobedrag van slechts €25 miljoen voor alle grote projecten’’, stelde ze vast om er, terwijl ze de burgemeester aankeek, ‘’wie houdt nu wie hier voor de gek voorzitter?’’

Nationaal Programma Rotterdam Zuid

En dan was ze ook nog gestruikeld over het bestaan van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. ‘’Dat is sinds 2011 het grote mantra in deze raad’’, zei ze. ‘’Alles wordt er op geprojecteerd en niet over de rest van de Rotterdamse wijken, terwijl daar toch ondertussen ook heel wat te verhapstukken is.’’ Ze wilde eindelijk wel eens weten wat er nu allemaal aan financiën ingestopt is en wat er aan resultaat is uitgekomen? Ze had het in de abracadabrabegroting niet kunnen lezen.