In 2018 kregen de Nederlandse gemeenten geld van het rijk om bij elkaar 4600 werkplekken te realiseren voor mensen met een geestelijke en/of lichamelijke beperking. Het werd er 2500. Dit jaar moeten er 6000 banen worden ingevuld om in 2050 aan het doel van 30.000 banen te komen. ‘’En dat gaat natuurlijk op deze manier nooit lukken’’, schrijft 50Plus in Rotterdam aan PvdA-banenwethouder Moti.

‘’Zorgwekkend’’, vindt fractievoorzitter Ellen Verkoelen, ‘’want veel mensen met een arbeidsbeperking hebben hierdoor ongewild geen baan. Terwijl werken juist een positieve invloed heeft op het leven van mensen met een beperking. Het niet volwaardig kunnen participeren draagt alleen maar meer bij aan het sociale isolement waar mensen zich in bevinden. Het is dus niet per se de beperking die problemen veroorzaakt maar meer de wijze waarop onze samenleving is ingericht.’’

Verkoelen wil nu cijfers. Over hoeveel mensen met een beperking gaat het precies in Rotterdam? Ook over hoeveel plaatsingen? En als blijkt dat ook Rotterdam dit jaar niet aan de verwachtingen voldoet, maar er wel geld voor krijgt: waar blijft dat geld dan? Allemaal vragen onder het motto, aldus Verkoelen, ‘’dat deze mensen een fatsoenlijke levensstandaard hebben en actief betrokken blijven bij de samenleving?’’