Architect Francine Houben neemt het Rotterdamse Boijmans van Beuningen ingrijpend onder handen. Een deel van het bestaande museum sloopt ze om het gebouw een ‘open karakter’ te geven. Zij lichtte donderdagavond voor het eerst haar visie toe tijdens een digitale commissievergadering van de Rotterdamse gemeenteraad.
Museum Boijmans van Beuningen, sinds eind mei 2019 geheel gesloten, ondergaat de komende 7 jaar een totale metamorfose. De Rotterdamse gemeenteraad is akkoord gegaan met een verbouwbudget van 169 miljoen euro. Voor dat geld wordt het gebouw asbestveilig gemaakt en verduurzaamd. Echter, om een museum te krijgen dat kan wedijveren met andere grote musea in binnen- en buitenland, is nog eens 55 miljoen euro extra nodig. Externe financiers moeten dit geld bij elkaar brengen.
Betrokken wethouder Said Kasmi (D66) meldde de raad onlangs dat door afhaken van Stichting Droom en Daad en de BankGiro Loterij er nog maar slechts 7,5 miljoen euro bij elkaar is gebracht.
Houben, van architectenbureau Mecanoo, ging donderdagavond tijdens de presentatie van haar visie niet in op de financiële aspecten. Zij laat dat over aan Kasmi, die 25 juni met een gecombineerde raadscommissie in debat gaat over de financiering van Houbens plan. De architect hoopt dat de gemeente met haar visie en de eerste schetsen in staat zal zijn alsnog de financiers over de brug te trekken. Wat misschien zal meehelpen is dat Houben gaat kijken of het museum, of een deel van het museum, niet eerder open kan gaan. "Een sluiting van 7 jaar is echt te lang."
Om tot een museum te komen van internationale allure sloopt Houben de in 2003 geplaatste nieuwbouw van Robbrecht en Daem en haalt ze uit de museumtuin een paviljoen weg van de bekende Nederlandse architect Hubert-Jan Henket. Het gedemonteerde gebouw moet ergens anders een plek vinden. Zij brengt de twee overgebleven tentoonstellingsgebouwen, Van der Steur- en Bodongebouw, weer terugbrengen in oorspronkelijke staat.
De fundering en de kelder van het gesloopte gedeelte gebruikt zij om een ‘heldere en uitnodigende’ entree te bouwen, met daarin een (boek)winkel en garderobe. Deze entree verbindt Houben via een transparante passage met een nieuw restaurant en tentoonstellingshal achter in de tuin van het museum. "Met deze aanpak ‘ontklonter’ ik het verouderde museumcomplex dat door alle aanbouwen en verbouwing een chaotisch museum was geworden, een doolhof. We kunnen gelijk de logistiek goed gaan regelen. Die is nu een puinhoop. Op dit moment gaan een Picasso en een kratje bier door hetzelfde toegangshek naar binnen."