door Jan D. Swart

De zorg voor kwetsbare mensen in Rotterdam is donderdagmorgen in de vergadering van de Rotterdamse gemeenteraad een onontwarbaar debat geworden waarin alle politieke partijen wilden gloriëren om maar niet de indruk te wekken dat zij psychische patiënten, verslaafden, chronisch zieken, gehandicapten, daklozen en ouderen op enigerlei wijze over het hoofd zien. Maar omdat die zorggroepen geen spat op elkaar lijken racete men aanvankelijk ongemerkt heel ver weg van de strekking van het aangevraagde debat waarin de kernvraag was of het nu wel of niet verantwoord is dat het woongenot van ouderen in ouderencomplexen verpest wordt door mensen met een psychische stoornis of verslaafden?  

Pas toen het op deze harde wijze tot iedereen doordring was het ook gelijk hommeles. Leefbaar wilde naar aanleiding van een recent dodelijke incident in Hoogvliet een quotum van de probleemgevallen in ouderencomplexen. Met andere woorden: er mogen wel ‘kwetsbaren’ bij oudjes worden  toegelaten, maar doe dat beperkt en zet er bij een bepaald getal een rem op.

Als door een adder gebeten reageerde raadslid Jeroen Postma van GroenLinks ‘’dat dit een stigmatiserend en zelfs discriminerend voorstel was.’’
‘’Afschuwelijk”’, voegde hij eraan toe.

En het frustreerde hem al helemaal dat Denk aan de kant van Leefbaar stond en ook dat hun raadslid Mohamed-Hoesein tot twee keer toe niet thuis gaf op zijn vraag wat Denk aan het einde van de donderdagavond zou gaan stemmen. ‘’Dat merkt u vanzelf’’, zei ze.

De nieuwsgierigheid naar het stemgedrag van Denk had een reden, want Postma had (geschrokken) ook het CDA aangehoord en hij had dus zitten uitrekenen dat de motie van raadslid Michel van Elck tot invoering van het quotum een gedenkwaardige meerderheid zou kunnen halen. Het was een vooruitzicht waar hij de kriebels van kreeg. Te meer omdat zorgwethouder Sven de Langen (CDA) zich ook achter het woongenot van ouderen in ouderencomplexen had geschaard.

‘’Misschien een wat vervelend woord, quotum, ja klopt’’, zei De Langen. ‘’Maar stigmatiseren zal natuurlijk niet voorkomen. En zo ongewoon is het stellen van quota eigenlijk helemaal niet. We zien ook terug bij de woningbouw. Corporaties hanteren die evenredigheid ook voor mensen die een indicatie hebben.’’

Ellen Verkoelen

Ook Ellen Verkoelen van 50Plus had afstand genomen van het stigmaverwijt. ‘’Het gaat hier om alle doelgroepen te ondersteunen en niet om de problemen te versterken. Geef kwetsbare mensen hun eigen beschermde wooncomplexen. En om te voorkomen dat er overlast ontstaat is een quotum daarvoor een eerste stap’’, zei ze en wreef het er bij het stadsbestuur nog eens haarfijn in dat al die ellende ontstaan is omdat er ‘’op een beroerde manier is bezuinigd op de zorg.’’

‘’Heeft u de wethouder gehoord?”, vroeg Michel van Elck van Leefbaar aan GroenLinks-collega Postma. ‘’En? Houdt u nu nog steeds overeind dat mijn voorstel stigmatiserend en discriminerend is? Want ik heb u niet gehoord toen de wethouder aan het woord was. U bleef braaf zitten. Logisch, want anders beschuldigt u óók de wethouder van uw college van discriminatie. Welke consequenties verbindt u daar trouwens aan?’’

En toen bond Postma in.
Vanavond wordt er gestemd.