door Jan D. Swart

De Rotterdammers mogen niet meedenken over de eventuele herbenoeming van burgemeester Ahmed Aboutaleb.

Aan de reacties te horen van de coalitiepartijen is het gezamenlijke initiatiefvoorstel van Leefbaar, 50Plus en Denk kansloos.

Links Rotterdam ging vanmorgen in een kring rond Aboutaleb staan om te voorkomen dat hij een speelbal van het volk zou worden. Ook het CDA en de VVD strekten in opdracht van GroenLinks eensgezind hun armen uit, waarmee al heel snel duidelijk werd dat er ''geen grote democratiseringsslag gemaakt kon worden.'' Dixit Denk.

Ze zeiden het niet, maar het standpunt van de raadsleden die tegen een meningspeiling waren kwam hier op neer: het is de Raad die over de aanstelling van een burgemeester beslist en we zitten hier niet voor joker.

De mooiste schok van zelfs maar de kans op het verspelen van een vleugje macht kwam uit het keeltje van Christine Eskes van het CDA. ‘’Cowboys’’, noemde ze Stephan van Baarle (Denk), Joost Eerdmans (Leefbaar) en Ellen Verkoelen van 50Plus. De laatste had vlak voordat ze aan haar pleidooi begon de middelste knoop van haar vest als een heer gesloten en kon de benaming van Eskes wel waarderen. Maar niet haar argument. Het CDA wilde geen twee mandaten. Het CDA wilde geen rapportcijfers. Eigenlijk wilde het CDA geen enkele vorm van volksinmenging. De rillingen liepen bij Christine Eskes over haar lichaam. ‘’Een onzalig plan’’, sputterde ze.

Ook de conservatieve CU-SGP dacht er zo over. Raadslid Vonk had geen idee wat er dan uiteindelijk met zo’n volksuitslag gedaan zou moeten worden en vond het maar ‘’voer voor polarisatie.’’ Of zoals El Ouali van het door de islam geïnspireerde Nida het zei: ‘’een recept voor frustratie. Je maakt het ambt van een burgemeester onderdeel van een populariteitsprijs.’’ Ook voegde hij eraan toe dat de populariteit van een burgemeester juist niet vereist moest zijn. Dat voorkwam Amerikaanse toestanden. Het woord sherrif viel.

Inspraak

Inspraak van de Rotterdammer. Dat is wat de drie partijen in hun hoofd hebben mocht Aboutaleb besluiten om zich kandidaat te stellen voor een derde termijn als burgemeester. Inspraak en dan een paar dagen lang. Het maximaal uitnutten van dit instrument door middel van een digitale meningspeiling. Ze waren grote voorstanders van inwonersparticipatie en ‘’laat in deze Rotterdam maar gewoon weer de proeftuin van Nederland zijn, zoals altijd’’, riep Van Baarle, terwijl hij twee centimeter groeide.

Maar de PvdA had er geen zin. ‘’Niet handig’’, zei Engberts. ‘’Want dan krijg je de situatie dat mijn buurman gestemd heeft en aan mij gaat vragen: wat ga je met mijn stem doen?’’

‘’Er komt altijd een percentage uit en hoe ga je dat interpreteren?’’, vroeg Karremans (VVD) zich af. ‘’Als het 50% wordt kan je dat zowel geweldig als helemaal niks vinden. Ik zie het al helemaal voor me: dat politieke infietsen.’’

D66 – vanaf geboorte voorstander van een gekozen burgemeester – kon niet anders dan dit herhalen, maar wilde de realisatie ‘’niet op deze manier’’, aldus Van Wifferen, ‘’want je krijgt een hele onduidelijke situatie als de uitslag negatief zou zijn.’’
En om de onderwerpreputatie van D66 hoog te houden, had ze nog wel een kadootje in petto: ‘’een digitale profielschets, dat kan wel.’’ Ze ging er dus vanuit dat Aboutaleb zich niet meer beschikbaar zou stellen.

Voorspelbaar

En zo sloot de coalitie zoals voorspelbaar weer de rijen en spoelde ze, gesteund door nota bene de SP, het initiatiefvoorstel met het waswater weg onder – om de humor erin te houden – grote dankzegging voor de getoonde moed. Die camouflage is altijd een hoogtepunt bij een initiatiefvoorstel. ‘’Maar de wet is de wet’’, zei wethouder Kathmann, die op haar beurt het drietal ook geprezen had. ‘’Maar de burgemeestersbenoeming is nu eenmaal bij wet vastgelegd. Dus dit is allemaal iets te kort door de bocht.’’

‘’Slechte zaak van de Raad om publiekelijk kenbaar te maken dat je niets doet met de input van de inwoner’’, mopperde Ellen Verkoelen, en deed het middelste knoopje van haar vest weer los.