De gemeente Rotterdam wil papierverspilling tegengaan door reclamedrukwerk aan banden te leggen. Dit wordt gedaan door ‘Ja’-stickers voor de inwoners te introduceren. Alleen bij de huishoudens waar die sticker op de deur geplakt zit, mogen folders geleverd worden. Ook gemeentes Barendrecht, Ridderkerk, Gouda en Zoetermeer zien de ‘Ja’ sticker wel zitten. Deze stickers dreigen echter een doodsteek voor veel huis-aan-huiskranten te worden.
 
Verwacht wordt dat het aantal mensen dat een ‘ja’ sticker opplakt beperkt is, waardoor de verspreiding van reclamefolders substantieel vermindert. In gemeenteraden zijn nu discussies ontstaan over de vraag wat een reclamefolder nu eigenlijk is en daar ontpopt zich het probleem. De gemeente Utrecht vindt namelijk dat een huis-aan-huiskrant hier ook onder valt omdat er meer advertentiepagina’s dan redactiepagina’s instaan.
 
De gemeenteraden mogen zelf bepalen of zij de ‘Ja’ sticker invoeren en zo ja, voor welk drukwerk dit geld. In meerdere gemeenten is nu dezelfde discussie ontstaan als die in de gemeente Utrecht. De Nederlandse Vereniging voor Journalisten (NVJ) maakt zich hierdoor zorgen over het voortbestaan van de huis-aan-huiskranten en meldt dat de journalistieke functie van de huis-aan-huiskrant zwaar onder druk komt te staan. Ook betoogt de NVJ dat de huis-aan-huiskrant geen reclamefolder is maar “een journalistiek product met een functie om het lokale nieuws in de meeste brede zin te volgen.”
 
Het einde van de gratis huis-aan-huiskrant is realistisch als de gedachte van Utrecht wordt gevolgd. Gevolg is dat de inwoners afhankelijk worden van wat gemeenten zelf aan nieuws willen verspreiden. Daarom roept de NVJ op om de meerwaarde van de huis-aan-huiskranten te erkennen en hen buiten schot te laten in de discussie over folderdrukwerk.