Laat die pont gewoon altijd blijven varen

5 March 2020, 16:22 uur
Algemeen
mainImage
Dagblad010 / Paul Harthoorn

door Jan D. Swart

De prijs die Rotterdam betaalt om het pontje over de Nieuwe Maas nog vier maanden in de vaart te houden zolang de voetgangerstunnel nog niet beschikbaar bedraagt acht ton.

Wethouder Bokhove vindt dit van de gekke in verhouding tot het aantal van 150 voetgangers dat er na 1 juli dagelijks gebruik van gaat maken. Het is allemaal berekend.

Per dag varen er nu 3000 fietsers en wandelaars over. Als per 1 juli de fietstunnel klaar is, jakkeren er weer 7000 doorheen, net als vóór de renovatie. Nij rijden er 4000 per dag over de bruggen. Bij de samenvoeging passen geen 150 dagwandelaars. Vooral niet vanwege het tempoverschil. Zelfs raadslid Van Wifferen (D66) gaf toe zich als fietser in die tunnel een soort Annemiek van Vleutel te voelen, vooral bergafwaarts.

Om de kosten van acht ton te drukken stelde wethouder Bokhove vier maanden lang de leenfiets voor en skipte ze de pont. Alleen was ze de mindervaliden vergeten en moest Ellen Verkoelen van 50Plus haar er donderdag op attent maken dat er ook mensen bestaan die niet kunnen fietsen. Even zag de wethouder haar wereldje voor een doedelzak aan. Niet kunnen fietsen? Nee, inderdaad niet kunnen fietsen.

Zelfs de vertegenwoordigers van haar coalitiepartijen – Tak (PvdA) en Segers (CDA) - moesten er aan te pas komen met de suggestie of het wellicht en misschien toch niet handiger was om die leenfiets te skippen in plaats van de pont. Alleen Leewis (GroenLinks) zat ineens zwaar op de penning.

Er gaat bij de gemeente Rotterdam bakken met geld de deur uit, zodat Verkoelen van 50Plus het diep in haar hart heel gek vindt dat die gratis pont niet altijd kan blijven varen. Het is een succes voor de gewone man en het kost – naar de woorden van de wethouder – acht ton per vier maanden. Dat is 3,2 miljoen per jaar. Binnen de coalitie is dat voor GroenLinks wisselgeld hoorde men bij Leefbaar de raadsleden denken.

Resultaat: Bokhove gaat creatief nadenken. Ze gaat inventariseren. Alles in kaart brengen. En ze gaat een totaalpakket aanbieden. Alle standaarduitdrukkingen kwamen uit de kast en ze kreeg hier en daar ook nog wat suggesties mee, allemaal voor die resterende vier maanden na 1 juli: de fietstaxi, de tandem en de watertaxi. ‘’En voor mij part blijft die pont altijd varen’’, riep Verkoelen. ‘’Ik weet trouwens nog wel plekken waar in deze stad een pontje niet zou misstaan.’’