Een kilometer lang pakket aan bereidwilligheid, trainingen, meldpunten, actieprogramma’s, projecten en bemiddelingen heeft wethouder Wijbenga opgeschreven om zijn eigen VVD-raadslid Lansink-Bastemeijer enigszins gerust te stellen over hoe Rotterdam LHBTI-ers wil beschermen tegen het straatschorem, dat bijvoorbeeld in september een lesbische vrouw mishandelde op een terras. Het incident was de aanleiding voor de brief waarin de schrik overheerste en dezelfde schrik vroeg om een adequate oplossing.

Maar de oplossing is voornamelijk geduldig papier en overleg. Handhaving is zeker niet overheersend en het is de vraag of de LHBTI-gemeenschap in Rotterdam zich na de brief van Wijbenga zich nu een stuk veiliger gaat voelen met de toezegging dat ‘’handhavers daders gaan aanspreken op hun asociale gedrag en indien nodig beboeten?’’ Slappe hap zegt men in Leefbaar-kringen.  

Wijbenga komt in zijn inleiding niet verder dan ‘betreuren’ en ook ‘dat mishandeling niet mag en niet kan’ en hij gaat ervan uit ‘dat de politie de zaak tot een goed einde brengt.’

De verdere maatregelen bestaan uit allerlei samenwerkingen om de veiligheidssituatie te verbeteren via ‘’het delen van kennis en het creëren van overzicht en inzicht, signaleren, agenderen en verbetermogelijkheden adviseren.’’

Een brei aan woorden en beloften heeft Lansink-Bastemeijer cadeau gekregen. Zoals: het laagdrempeliger maken van de toegang tot de meldpunten discriminatie. Zoals de reminder dat RADAR 24/7 bereikbaar is en op ‘casisniveau’ maatwerk levert. Zoals de bereidheid van RADAR om te helpen bij een dialoog. Zoals ‘’een lerend effect te realiseren’’: de bewustwording van wat er niet door de beugel kan en begrijpen hoe en waarom dit kwetsend is.’’

En tenslotte meldt de wethouder dat Rotterdam tevens ontmoetingsplekken faciliteert en trainingen organiseert voor (kwetsbare) Rotterdammers, gericht op het vergroten van assertiviteit en veerkracht.