Het Rotterdams politiemuseum gaat toch naar Almere. Dat komt omdat Rotterdam geen eigenaar is van de spullen die erin worden bewaard. Dat is wel de nationale politie en die wil af van diverse kleine musea en alles centraliseren om het bezit zo efficiënt mogelijk te beheren.

Leefbaar-raadslid Van Schaik is er woest over, maar staat met z’n rug tegen de muur omdat de nationale politie voet bij stuk houdt, ondanks de treurnis bij de vele vrijwilligers. Dat bleek uit een brief die gestuurd was naar wethouder Kasmi, die de onderhandeling over het behoud van het museum op aandringen van de gemeenteraad was gestart. Die onderhandeling was hem opgedragen omdat er sinds deze zomer een unanieme motie van de raad aan ten grondslag lag.

De boosheid van Van Schaik lag niet zozeer bij het besluit van de nationale politie, maar was het gevolg van zijn twijfel of de wethouder wel alles uit de kast had gehaald om het museum in Rotterdam te houden. ‘’Ik kan niet toveren’’, zei Kasmi. ''En ook het museum niet opeisen, want het is eenvoudigweg niet van ons.’’

Leefbaar vond dat Kasmi bruikleen had moeten aanbieden. ‘’Ja en daar was men ook toe bereid’’, zei hij, ‘’maar alleen voor exposities.’’

Maar dat was niet wat Van Schaik bedoelde. Van Schaik had zich afgelopen zomer ingezet om het museum permanent in Rotterdam te kunnen houden, was blij geweest met de unanieme steun en vond dat Kasmi nu veel te coulant en laks het verleden weer had weggeven, alsof dat hem niet interesseerde. ‘’Dat zie ik aan uw houding’’, foeterde Van Schaik op het einde van de discussie toen de wethouder min of meer zijn schouders ophaalde op het moment dat hem alsnog werd gevraagd naar de nationale politie terug te gaan en de optie van bruikleen in het belang van de vrijwilligers en het Rotterdamse politieverleden te verdedigen.