50 miljard op groen, maar waarvoor? 

31 May 2019, 21:29 uur
Columns
mainImage

De ambities van het Rotterdams College op klimaatgebied gaan ver, veel te ver voor Leefbaar Rotterdam. Zonder deugdelijke onderbouwing wordt de Rotterdammers een totale investering van 50 miljard tot 2050 voorgehouden, maar waarvoor precies weet niemand.

En sterker nog wie gaat dat betalen? 50 miljard = 50.000 miljoen. Laat het even tot u doordringen: 50 miljard is meer dan twee keer zoveel als de totale kosten van de complete Deltawerken, de Afsluitdijk, de Noord/Zuidlijn, de Betuwelijn, de HSL lijn en het uit de zee stampen van de complete provincie Flevoland.

Deze week ontving Leefbaar Rotterdam antwoorden van het College op onze kritische vragen over de kosten van de energietransitie; nationale en provinciale coördinatie van klimaatbeleid en de ervaring uit het verleden met het totaal geflopte Rotterdam Climate Initiative dat in 2007 binnen 18 jaar een klimaatneutraal Rotterdam moest realiseren maar waar in de praktijk helemaal niets van terecht is gekomen. De antwoorden zijn werkelijk ontluisterend en voorspellen weinig goeds voor alle Rotterdammers.

Leefbaar Rotterdam is zeer sceptisch over de maatregelen waarmee het college denkt de klimaatverandering tegen te kunnen gaan. Of je nu ‘klimaatontkenner’ bent of niet, één ding staat vast: de CO2-beperkende maatregelen van het college, van wijken loskoppelen van het gas tot het versneld terugdringen van CO2-uitstoot in de haven, hebben geen enkel effect op het klimaat. Wel hebben zij een desastreus effect op de inkomenspositie van de Rotterdammer en de concurrentiepositie van het Rotterdamse bedrijfsleven.

Deze onnodige vooruitstrevendheid kan desastreus zijn voor de concurrentiepositie van onze haven. Deze draagt 6,2% bij aan het bruto binnenlands product en creëert werkgelegenheid voor 385.000 mensen. 

De Rotterdamse maatregelen kunnen niet tot resultaat leiden, omdat veel landen niet meedoen aan het akkoord van Parijs of lagere normen stellen. Zelfs in het geval wereldwijd dezelfde maatregelen worden getroffen om de CO2-uitstoot te beperken, dan is het nog niet zeker dat dit tot de gewenste beperking (2 graden Celsius) van de opwarming van de aarde leidt. Van wereldwijde uniforme afspraken is dus geen sprake, sterker nog, Nederland loopt al voorop in vergelijking met haar buurlanden waar het gaat om de beperking van CO2-uitstoot.   

Om de absurditeit van dit soort maatregelen aan te tonen kan niet onvermeld blijven dat Duitse huiseigenaren een subsidie van 750 euro krijgen om hun huis juist op het gas aan te sluiten. Volgens de Duitse overheid is gas een van de minst schadelijke fossiele brandstoffen.

De Collegeplannen zijn bovendien op drijfzand gebaseerd. Dit bleek afgelopen week bij de behandeling van het plan om Rotterdamse woningen van het gas af te halen. De huizen moeten worden aangesloten op het warmtenet. Het Rotterdamse Warmtebedrijf dat deze warmte moet leveren, ligt al jaren aan het financiële infuus van de Gemeente Rotterdam. Iedere keer moeten er miljoenen bij om een faillissement te voorkomen.

Wie gaat deze rekening betalen? De inwoners of de Gemeente? Ook in het laatste geval komen de kosten bij de inwoners te liggen omdat er minder budget is voor onderwijs, veiligheid en zorg.

Voorwaarts!

Veel kritiek, maar waar staat Leefbaar Rotterdam wel achter? Zaken doen die effectief zijn voor de Rotterdammers. Dat wil zeggen de plekken met te hoog fijnstof gehalte aanpakken. Leefbaar hecht meer geloof in maatregelen die de luchtkwaliteit voor Rotterdammers verbeteren dan die verbeten focus van dit College op het verminderen van de CO2 uitstoot. Verder moet gewerkt worden aan de isolatie van woningen en het plaatsen van zonnepanelen. Daar heeft de Rotterdammer iets aan.

Nadat duidelijk is wat het nationaal akkoord omvat en eveneens duidelijkheid is over de plannen van de provincie komt Leefbaar Rotterdam – vermoedelijk in het najaar – met een eigen notitie over een realistische aanpak van het klimaatbeleid; met oog voor de nationale en internationale omstandigheden, maar bovenal voor de betaalbaarheid voor de Rotterdammer.

Ik heb als titel voorgesteld “de puinhopen van twaalf maanden Tesla coalitie, Een genadeloze analyse van de doorgeslagen klimaatplannen met aanbevelingen voor een krachtig herstelprogramma in het belang van alle Rotterdammers”. Het is triest dat het zover moet komen.