Had iemand vóór 25 januari een WOB-verzoek ingediend om het gelekte document van wethouder Visser te mogen inzien, dan zouden burgemeester en wethouders dat hebben afgewezen. Want openbaarmaking zou het financieel belang van de gemeente kunnen schaden. Dat is een veel gebruikte weigeringsgrond.

Doet iemand vandaag een WOB-verzoek, dan zou dat weer worden afgewezen.

Dit keer echter met de geruststellende uitleg: “U vraagt een document, dat wij afgelopen week al openbaar hebben gemaakt. U kunt het document downloaden met navolgende link”.

Wat op die link staat, is de met terugwerkende kracht veel publiciteit scorende powerpointpresentatie over het Schiekadeblok van - en gelekt door - Adriaan Visser. Daterend van 2009.

Het ambtelijke stuk vormde de basis van het een paar weken later genomen collegebesluit over het Schiekadeblok. En raar of niet: dat collegebesluit zelf schijnt op zijn beurt (nog) niet openbaar te zijn gemaakt. Zou wel moeten. Want dan kan je zien hoeveel procent van Vissers presentatie in dat collegebesluit terecht is gekomen. Iets voor statistici.

Heeft al dat gedoe rond het ‘lekschandaal aan de Maas’ nog enig voordeel opgeleverd, zou je je zo kunnen afvragen. Nou, niet echt.

Dat B en W het niet-integer handelen van een afgetreden wethouder en een gemeenteraadslid met de mantel der liefde bedekken, wekt wantrouwen. Het is slecht voor de geloofwaardigheid van het Rotterdamse gemeentebestuur.

De voltallige oppositiepartijen vinden dat ook. Geen verrassing.

Ze laten het er niet bij zitten. En gaan zelfs aangifte doen. Dan komt er misschien een politiek proces. Met als bedoeling de huidige machthebbers - VVD, D66, CDA, GroenLinks, PvdA en CU/SGP - in een kwaad daglicht te zetten.

Maar is dat wel zo’n goed idee, aangifte doen? De kans dat zo’n proces voordeel gaat opleveren voor de doorsnee Rotterdammer valt te betwijfelen. Wat je vantevoren wel zeker weet, is dat er veel tijd in gaat zitten en advocaten nu al in de startblokken zitten om vette declaraties uit te schrijven.