Eerst even een paar logische dingen vaststellen. De meest zware linkse partijen in Rotterdam zijn de SP, GroenLinks, Nida, Partij voor de Dieren, PvdA en D66. De volgorde wisselt, want er zijn dagen dat D66 zelfs de kampioen is. Vooral ze zaniken over die controlecamera’s. Wat hebben die moderne democraten in vredesnaam allemaal te verbergen in die parken?
Denk zit ook aan de linkerkant van het spectrum, maar alleen als er wat te halen valt. 50Plus? Geen idee eigenlijk. Ligt er helemaal aan wie de partij vertegenwoordigt. Dat geldt voor het CDA ook. En de VVD gaat heel erg op die twee lijken. Ik heb al twee dagen het hele internet afgezocht of er een Rotterdamse top-VVD-er commentaar durfde te hebben op de ommezwaai van Rutte over de traditionele kindervriend Zwarte Piet. Niet gevonden. Zo partijgehoorzaam ben ik bij Leefbaar nooit geweest. Eerdmans heeft er nog de ziekte over in.
Ik wil ook dit gezegd hebben: de politiemoord op George Floyd gaat ieders verstand te boven. Ja, dat was racisme. Ook wie niet per definitieve links denkt, voelt de behoefte tegen dit systeem in opstand te komen. Dat heb ik óók als onschuldigen in Nederland door griezels de dood worden ingejaagd. Ik kan slecht tegen onrecht. Had ik dat gevoel maar iets minder.
Maar daarnaast ga ik de situatie van nu ook op een andere manier een beetje eng vinden. Ten eerste zet ik mijn vraagtekens bij de diepere bedoelingen van gesubsidieerde beroepsdemonstranten als Sylvana Simons, Jerry Afriyie en de destijds dankzij De Wereld Draait Door bekend geworden rapper Akwasi, die gisteren precies onthulde wat ik vreesde: hij wil niet vreedzaam demonstreren, hij roept op tot geweld. Suggereerde Ruud Gullit verkapt niet ongeveer hetzelfde?
Is Nederland racistisch? Nee. Mag je dat nog zeggen? Nee. Waarom niet? Omdat je juist dan voor racist wordt aangezien.
Is er een zekere spanning tussen wit en zwart in Nederland? Ja. Altijd geweest? Ja. Is dat erg? Nee.
Ik herinner me als voetballer in een wit elftal wedstrijden te hebben gespeeld tegen Zwarte Pijl, nou, daar keken beide partijen wekenlang naar uit. Opgerolde mouwen. Veel te grove overtredingen. Als het moest een paar gore beledigingen, over en weer, want niemand wilde verliezen. Maar na afloop wel dikke vrienden, harde muziek, zingen en met een lekkere slok op naar huis. Op de fiets, ja.
Geen sterveling die op zo’n voetbaldag aan racisme dacht. Maar dat mag ik nou niet meer zeggen, want juist wie dat zegt, die is er één.
Ik ben niet tegen demonstreren. De dood van de Amerikaan Floyd gaf er alle reden toe. En toch had ik liever gezien dat de burgemeesters van Nederland in coronatijd daarvoor plekken aangewezen zoals die op de Maasvlakte en aan het strand bestaan. Wedden dat de organisatie er dan geen trek in zou hebben gehad.
Ik kan me nog herinneren dat de PvdA Rotterdam ons Leefbaar Rotterdam ons in verkiezingen van 2006 wegzette als racisten met een doos vol met onwaarheden hebben ze de verkiezingen nog gewonnen ook! Mijn God, wat kon die Peter van Heemst, toenmalig lijsttrekker van de Partij van de Arbeid en nu columnist bij Vers Beton, wat kon die man onbedaarlijk liegen!
En nu we het toch over die demo's hebben, vindt u dat Aboutaleb nou zoveel beter heeft gedaan dan die rare Halsema? Ook hier in Rotterdam is een terechte demonstratie op een verkeerd moment en op een verkeerde plek georganiseerd en die blijft zodoende in de herinnering achter als een schandvlek voor al die zorgverleners, die zich in maart en april uit de naad hebben gewerkt.
Maar dat zal Simons, Afriyie, Akwasi, en al die vertegenwoordigers van de linkse Rotterdamse partijen een zorg zijn. Net als Sophia Hillebrand van NPO1. Die kreeg trouwens een keihard lesje citeren van Klaas Dijkhoff en viel daarna stil. Ik vermoed dat half Nederland dacht: die kan beter maar weer Spuiten & Slikken presenteren.
Ik zie de verkiezingsslogan van een van de linkse partijen al op ons afkomen: Wie niet links stemt, is een racist!