Afgelopen week trof mij het artikel in deze krant aangaande vakantie-vierende asielzoekers en statushouders. Op zich misschien niets bijzonders, zou je zeggen. Maar het ligt toch wel anders als de vakantie of het familiebezoek het land van oorsprong betreft. Het land dus van waaruit men gevlucht is!

Laat ik nu denken dat die gekkigheid allang tot het verleden zou behoren. Dat zoiets zo’n pakweg 25 jaar geleden voorkwam, zou je kunnen rangschikken onder weeffoutjes. Maar nu nog steeds???

Even terug naar ongeveer een kwart eeuw geleden. Als directeur van een basisschool in Rotterdam-Oost kreeg ik een inschrijving van een viertal leerlingen te verwerken. Het waren kinderen van vluchtelingen uit een Oost-Afrikaans land.

Het viel mij op dat ze alle vier geboren waren op 1 juli, uiteraard van een min of meer opeenvolgend jaar. Maar dat moet kunnen. In die landen heb je nu eenmaal geen goed werkend bevolkingsregister. Ze hadden hiervoor op een andere basisschool in ons land gezeten en spraken al goed Nederlands.

Voordeel van leerlingen uit andere werelddelen met ouders die laag opgeleid waren, was dat die leerlingen indertijd voor 1,90 telden. Ik schreef dus netto bijna acht leerlingen in, mooi toch. Elke leerling levert immers bekostiging en formatie op.

Op de eerste schooldag van de betrokken leerlingen vroeg ik aan de oudste van het stel of zijn vader of moeder even naar school wilde komen om de inschrijfformulieren te tekenen. Dat was een wettelijke verplichting.

Tja, dat was even een probleem. Moeder kon niet lezen of schrijven en vader was naar het land van oorsprong om zijn zieke moeder te bezoeken.

Pardon, dus vader kan gewoon naar het land van waaruit hij is gevlucht teruggaan en loopt hij dan geen gevaar om opgepakt te worden? De oudste haalde zijn schouders op, het zal wel, hij wist het ook niet.

Enkele weken later was pa heelhuids terug en konden de benodigde handtekeningen gezet worden.

Nu, 25 jaar later dus, blijkt die vreemde gang van zaken nog steeds voor te komen. Hoe kan dit? Waar komt het geld vandaan voor dat soort kostbare reizen?

Zijn veel mensen uit met name Afrikaanse landen niet te rangschikken onder economische vluchtelingen, want wie geen geld heeft, komt niet weg, toch?

De allerarmsten zijn dus genoodzaakt in het land van oorsprong te blijven.

In verwarring blijf ik achter……………