Voor wie het weet of niet. Ik was en ben nog officieel burgerraadslid van de commissie MPOF voor de SP. 

Nou geen aantrekkelijk begin voor een column. Laat ik het anders zeggen: het nieuwe ontwerp voor Boijmans is macramé architectuur. 

Zo mijn legoblokje aan de discussie. Ik kon even niet mee doen door medische redenen maar wie weet zit ik er weer het najaar. En dan wil ik niet op mijn geweten hebben dat er geen kritisch geluid is geweest op het ontwerp.

Kijk het is grappig hoor zo’n glazen slang langs de gevels. Maar binnen tien jaar is het al achterhaald. Vijf misschien. 

Als ik roep dat ik een fan ben van Dom Van der Laan of Vincent van Duysen dan weet ik al dat bij de leden van MPOF geen enkele bel gaat rinkelen. Misschien bij Mies van der Rohe: less is more hier en daar een belletje. Bij Francien Houben gaan nu alle alarmbellen af.

Kijk die vleugel van Bodon is van een ongelooflijke schoonheid. Het werk van Richard Serra kwam daar tot zijn recht. Prachtig. Daarna is er gekloot met het museum. En Mecanoo zou er goed aan doen Bodon te copiëren. Niet letterlijk maar de visie er achter. Die vleugel is less is more. 

Maar dit ontwerp is more noch less.

Op zich het ontsluiten van het museum een is goed idee. Ook zou een glazen corridor goed kunnen werken. Maar wat er nu voorligt daar zie je weer de frivole bochtjes, afgeronde hoekjes en kekke verlichtingsbanen. Dan denk ik: die nieuwe vleugel achter Boijmans zal dan ook wel geen Neue Nationalgalerie in Berlijn van Mies van der Rohe worden. Mooi in zijn eenvoud.

En nu denkt iedereen, die Schol, wat is dat voor een arrogante eikel? Heeft ie hier nu ook al verstand van? Ben bang van wel.

Maar het is geen arrogantie, het is schaamte.

Ik heb ooit in een ver en turbulent verleden het lelijkste gebouw van Rotterdam ontworpen. Dus ik weet wat het is. Net niet ontwerpen. Rotterdam wordt er nu mee vol gezet.

Laat ik nu de lijst niet opnoemen. Ik heb er een neus voor omdat ik het zelf heb gedaan. Dat verdient Boijmans niet.

En als jullie het echt willen weten: het lelijkste gebouw staat op de Noordsingel. Geheel ingepakt in Rotterdams marmer: wit trespa.

Met IGS logo zag het er nog wel uit. Maar nu loop ik er met schaamte voorbij. En zou willen dat al die architecten, stadsmakers en andere charlatans dat ook een keer zouden doen. Te beginnen bij Little C.