Zoals velen ben ik teleurgesteld in de politiek. Het Rotterdamse niet lullen, maar poetsen, is in Den Haag lullen en nog meer lullen. Er schijnt een Amsterdammer te zijn geweest die zei: ”In gelul kan je niet wonen.” Maar met gelul kan je ook geen land besturen.

Toen in onze stad al weer 23 jaar geleden Pim Fortuyn in de politiek verscheen, kreeg ik er weer interesse in. Prachtig zoals hij al die journalisten hun vet gaf. Ze waren allemaal tegen hem en hadden niet in de gaten dat hoe meer ze tegen hem tekeer gingen hoe meer mensen op hem gingen stemmen. Met velen uit mijn omgeving kozen we hem voor de gemeenteraad. Hij was onze hoop, maar we weten allemaal hoe verschrikkelijk dat is afgelopen. Ik heb daarna toch weer op hem gestemd, maar zijn partij de LPF heeft zichzelf om zeep gebracht. Een stelletje klunzen dat meer met zichzelf bezig was dan met de erfenis van Fortuyn.

De volgende verkiezing nadat het uiteen klapte heb ik niet gestemd.  

Toen Wilders zijn PVV begon, zag ik weer hoe de pers zich tegen hem keerde en daardoor ben ik weer naar de stembus gegaan. Hij behaalde negen zetels en was daarna nog meer de gebeten hond. Alles en iedereen keerde zich tegen hem net zoals bij Pim Fortuyn gebeurde. Ze hadden nog steeds niet door dat hun kritiek precies tegenovergesteld werkte.

Eerlijk gezegd ben ik het niet met alles wat Wilders gezegd heeft eens. Ik vind hoofddoekjes ook niks, maar om nou over “kopvodden” te spreken, gaat me iets te ver. Toch blijft hij voor mij de minst slechte.

Mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen toen hij eindelijk na al die jaren mee ging regeren. Raar dat hij geen premier werd, maar misschien iets teveel met het gestrekte been erin gegaan in het verleden. 

Nu na driekwart jaar regeren is er maar bitter weinig terecht gekomen van de beloftes. Omtzigt zou het hele stelsel om gaan gooien, maar heeft alleen zichzelf omgegooid. Hij is duidelijk de rem op onze huidige regering, waardoor we nog steeds een veel te hoge instroom van asielzoekers hebben. Minister Faber maakt geen al te sterke indruk. Ze is niet zoals Omtzigt om de haverklap overspannen, maar er komt weinig uit haar handen. De BBB is er niet in geslaagd om het geneuzel rond stikstof te beëindigen, want we zijn nog steeds het braafste jongetje van de klas. En de VVD wacht rustig af. Ze letten op de centen, maar nemen geen beslissingen, wat dat betreft is het net als of Rutte niet weg is.  

Is het dan allemaal helemaal niks? Er is volgens mij een lichtpunt. Onze stadgenote Ingrid Coenradie heeft laten zien, dat ze wel wil regeren en heeft haar rug recht gehouden. Zelfs toen Geert Wilders zo hard tegen haar schreeuwde, dat het op de gang te horen was.

Bij verschillende televisieoptredens zagen we hoe ze rustig uitlegt wat de problemen zijn en hoe ze die gaat aanpakken. Dat ze duidelijk in de smaak valt, bleek bij haar visite aan het VI van Johan Derksen en René van der Gijp. Als of ze nooit anders gedaan had stond ze dat toch niet erg makkelijke tweetal te woord.

Is zij niet degene, die die land nodig heeft? Wie weet wordt ze wel onze eerste vrouwelijke premier.

Ik ga in ieder geval bij de volgende verkiezingen op haar stemmen.