Ja, ik bedoel de familie Rexwinkel - Bokhove! Ik stel u voor aan de Rotterdamse bofkontjes van de afgelopen jaren.

U en ik kennen er één van: Judith Bokhove, de partner van Greenchoise-oprichter Michiel Rexwinkel. Ze is vanaf 2010 lid van de gemeenteraad voor GroenLinks, was verkeerswethouder (2018-2022), bekleedde verder diverse politieke functies en kreeg in 2014 tijdelijk de functie van voorzitter van de commissie Bouwen en Bestemmingen. Geroutineerde raadsleden weten: ik onderzoek nog wel eens of zaken kloppen. Dat deed ik na de Pim Fortuyn-revolutie als gemeenteraadslid (2002-2018) en daarna als lid van de gebiedscommissie Overschie.
 
Ik noem een paar zware zaken: De BOOR-fraude (onderwijs), Nighttown (malversaties), de Technikon en Akragon-affaire aan de Schiekade (nu David Lloyd-gebouw), de Kralingseweg, de WOM (Wijk Ontwikkeling Maatschappij), de Van Gaag-locatie, en nog niet zo erg lang geleden vond ik het maatschappelijk volkomen verantwoord om klokkenluider te zijn toen op het stadhuis bekend werd dat op de locatie van de tennisbanen in Overschie gebouwd zou gaan worden en de huizen aan de aangrenzende Torenlaan daardoor in waarde zouden dalen. De versnelde verkoop van die huizen – toen niemand buiten het stadhuis nog iets wist – maakte het verzet in mij wakker.(*)

Ik zeg u: het volgende Bofkontjesvoordeel van de Bokhovetjes moet ik toch ook eventjes tegen het licht houden. Het gaat hier over het koetshuis in het Park aan de voet van de Euromast waarin ook het Café de Parqiet is gevestigd. Laatst zag ik een foto ter plekke van een klein lokaal overheidsevenementje, toen moest ik aan die locatie denken.

Het koetshuis aan de groene Baden Powelllaan 14 is namelijk een juweel van een pand in een juweel van een stadsdeel: Het Park. Het is inmiddels in gesplitste vorm gegund aan de Rexwinkel BV van de familie Rexwinkel als enige aandeelhouder. Hoe Judith Bokhove als moeder van – ik weet niet beter – vijf kinderen juridisch deel uit maakt van de familie weet ik niet, maar laat ik het vrolijk zeggen: ze is daar geen onbekende.
 
De opstallen van het stulpje werden gegund voor de prijs van 0 euro, las ik en ik ga ervan uit dat het kadaster de waarheid schrijft. De Rexwinkel BV heeft de erfpacht van het canon eeuwigdurend afgekocht voor het bedrag van €252.000,00.
 
Met andere woorden: De opstallen (gebouw) heeft u als Rotterdammert aan de familie Rexwinkel-Bokhove geschonken!
 
Ik hoor menige Rotterdammer nu zeggen: dat had ik ook wel gewild. Sterker nog: ik ook. Wie niet trouwens?  En inderdaad: voor het verkrijgen van dit voormalige gemeentelijke chalet zou ook u alle rechten hebben moeten kunnen krijgen. Maar u wist het niet. U zat niet dicht bij het vuur. Of er een openbare inschrijving is geweest? Geen idee. We komen er vanzelf achter. Duidelijk is in elk geval dat wie op tijd de weg weet dan wel op tijd de bel hoort rinkelen kan in deze stad een enorme spekkoper zijn.
 
Terug naar het stulpje. We hebben het hier over tweehonderd tweeëntwintig en twee/honderdste (222,02) vierkante meter bruto vloeroppervlakte op de begane grond - - tweehonderd zevenenveertig en vijfendertig/honderdste (247,35) vierkante meter bruto vloeroppervlakte op de eerste verdieping; zeventig en vier/honderdste (70,04) vierkante meter bruto vloeroppervlakte op de tweede verdieping! Er zat een verplichting op om het te restaureren. Dat zal ongetwijfeld gebeurd zijn, want er rust nu een hypotheek op van € 750.000,- op naam van door de heer Peter Carl Bernard Rexwinkel uit Geldrop. Familie? Ook het Stichting Nationaal Restauratiefonds heeft er nog zo’n € 295.909 aan hypotheek opgezet. Subsidie? De vragen tollen door mijn hoofd. Ook las ik dat het niet mocht worden gesplitst, maar het heeft desalniettemin de nieuwe nummers 14,16,18 en 20.
 
Er moeten taxatierapporten zijn! Minimaal twee, maar eigenlijk drie. Daar zou een raadslid (met lef) naar kunnen vragen. Of wij, de burgers van Rotterdam, kunnen ook een Woo-verzoek (voorheen Wob) indienen? Ik ben namelijk nieuwsgierig wie dit koetshuis op 0 heeft getaxeerd.

Ook zou de vraag moeten zijn: Is een Bibob-onderzoek gedaan naar de personen die het hier betreft? De Wet Bibob staat voor Wet bevordering integriteitbeoordelingen door het openbaar bestuur. Deze wet geeft overheidsinstanties (zoals een gemeente) de mogelijkheid om de achtergrond van bedrijven en personen met wie zij zakendoen, te screenen. Dit zou hier naar mijn overtuiging op z’n plaats zijn geweest. Ik hoor het vanzelf wel.

Zo'n onderzoek geldt trouwens voor iedereen. Als je in Rotterdam twee frikandellen en een pils verkoopt ben je al de sjaak voor zo’n verklaring. Zeker als je zaken doet met de gemeente!

Het vermogen van de familie Rexwinkel wordt volgens de Quote 2022 ingeschat op 130 miljoen euro? Ook schijnt raadslid Bokhove met haar partner allerlei Rotterdamse pandjes te bezitten. De persoonlijke B.V. van Rexwinkel is namelijk eigenaar van een bedrijf 'dat zich bezighoudt met beleggingen in aandelen van bedrijven en zaken als vastgoed en grond.’ Ook Judith Bokhove heeft naar het schijnt panden op haar naam staan. Het gaat in totaal om 13 objecten met een gezamenlijke WOZ-waarde van 5.889.000 euro.

Ja, dan gun je zo’n familie toch wel een kluspandje.

(*) Burgemeester Aboutaleb, maar ook het merendeel van de gebiedscommissie van Overschie vond dat ik deze waarheid niet had mogen lekken. Aboutaleb reageerde hierop door aangifte te doen bij de politie. In politieke functies mag je namelijk niet lekken. De officier van Justitie zou de zaak later seponeren.