Het blijven leuke dagen, zo kort voor de verkiezingen. Aan tafel bij Renze Klamer (RTL) zelfs een liefdesverklaring van cabaretière Sanne Wallis de Vries richting een blozende Henri Bontenbal van het CDA, die er werkelijk geen idee van had of hij nu wel of niet in de maling werd genomen.

Lol had ik ook toen ik bij de Nieuwsuur de teloorgang zag van 50PLUS. Dat is die partij die Guus en Truus als imbecielen op hun bank thuis met een rood-wit-blauw vlaggetje het Wilhelmus laten zingen. Niet op stemmen woensdag, want het is echt een gekkenhuis. (Ik kan het weten)

Aangevoerd door die huidige lijsttrekker Gerard van Hooft, die voor de politiek totaal ongeschikt is. De selectiecommissie plaatste hem als 26e op de kandidatenlijst. Bijna als laatste, omdat men hem als oud waarnemend partijvoorzitter ook weer niet helemaal wilde vernederen. Een week later deed hij het zich in het openbaar zelf aan. Hij maakte bij de algemene ledenvergadering op intimiderende wijze stennis omdat z’n massaal geronselde leden niet per volmacht mochten stemmen.

Z’n Brabantse vrienden filmden daarna hoe hij door de politie werd afgevoerd en plaatsten boos de aftocht van hun mascotte naïef op Facebook. Zelden is een zelfmoord van een politieke partij zo humoristisch in beeld gebracht.

Van Hooft was de gedroomde Jan Nagel-kandidaat. Logisch. Die ouwe Nagel heeft knechten nodig om zelf de touwtjes in handen te kunnen houden. Daarom liet hij meesterknecht Martin van Rooijen, die al jaren zwaar onder de plak bij hem zit, bij de eerdere voorzittersverkiezing een pleidooi houden voor Van Hooft. Motto: die man heeft zo hard gewerkt. Ja, met het illegaal verlagen en daarna niet innen van de contributies teneinde voor te sorteren op zijn politieke kandidatuur, die naar ik hoop – net als die van Sylvana Simons, Henk Krol – woensdagavond eindigt.

50PLUS is een voorbeeld van een partij die door misbruik van cijfers (Cijfers liegen niet, maar leugenaars kunnen goed cijferen) en akelig ouwe mannetjes ten gronde is gericht.