Rond de herdenking van de moord op Pim Fortuyn 20 jaar geleden is weer regelmatig gewezen op zijn uitspraak, dat we een Koude Oorlog tegen de Islam zouden moeten voeren.

Opvallend is dat veel linkse kritikasters van Fortuyn (dat mag natuurlijk) bewust selectief shoppen. Bij Pims opmerking over zijn Koude Oorlog tegen de Islam wordt “oorlog” benadrukt en “koud” weggemoffeld. Je kan het trouwens ook gewapende vrede noemen.

Mijn vrouw Nel en ik hebben al heel vroeg tijdens de Koude Oorlog het toenmalige Oostblok bezocht. Dit omdat ik als 20-jarige student een weekje in Oost en West Berlijn had doorgebracht: de stad waar de Koude Oorlog het meest zichtbaar was. In Oost-Berlijn liep ik letterlijk in de geschiedenis en ik begreep dat het Oostblok ooit zou verdwijnen; dat gebeurde overigens pas 22 jaar later.

Op een reis door het toenmalige Slowakije - toen nog een éénheid met Tsjechië - kwamen we op een camping, waar wij een kampvuurtje mochten stoken, omdat ik geld gewisseld had bij de beheerder. Onze Oost-Duitse buren vroegen of ze bij ons mochten aanschuiven, wat wij uiteraard goed vonden. Al snel begonnen onze nieuwe vrienden te klagen over de levensomstandigheden in de DDR. Hun dochter woonde in Engeland en zij wisten hoe de situatie in het Westen was.

“Bij jullie is alles veel beter dan in onze heilstaat,” vertelden ze, waarbij ze overigens naast het verbod op het bezoeken van hun dochter vooral op materiële zaken wezen. Ze konden bij ongevaarlijke westerlingen eindelijk hun hart eens luchten. Na enige tijd kwam een andere inwoner van de DDR vragen of hij en zijn vrouw ook mochten aanschuiven, maar voor ik ja kon knikken, riep onze Oost-Duitse kampvuurgast “Nein”. Geschrokken, maar vriendelijk groetend liepen zijn afgewezen landgenoten weg.

Toen hij mijn verbaasde gezicht zag, vertelde onze nieuwe vriend waarom hij zo bars gereageerd had. “Hij woont in Leipzig (te zien aan de nummerplaat) en ik ken hem verder niet, dus liever niet in ons gezelschap waar ik nu eindelijk eens vrij kan praten.” Zijn angst leek gegrond, want later bleek dat ongeveer 10% van de burgers in die socialistische heilstaat, een connectie had met de meedogenloze Stasi*.

Toen ik naar het hoe en waarom van Leipzig vroeg, vertelde hij dat de mensen daar in een “televisiewoestijn” leefden.

Dat gebied ligt zo laag dat ze de West-Duitse televisie niet kunnen ontvangen. Zij denken dus dat ze inderdaad in een geweldige staat wonen en geloven de  staatstelevisie. Ze zien kritiek als verraad, maar wij in Berlijn zijn van de waarheid op de hoogte!

De Koude Oorlog is tot een goed einde gekomen door de uiteindelijke capitulatie van de communistische elite, die hun bevolking niet meer in bedwang kon houden: ”Wir sind dass Volk”, riep men. Een volk dat via de westerse media langzaam maar zeker tot de conclusie kwam, dat het systematisch bedrogen werd en dat binnen de zogenaamde fascistische en kapitalistische Westerse samenleving niet alleen veel meer vrijheid, maar ook veel meer welvaart bestond. Ze namen er kennis van, omdat de “televisiewoestijn” door technische vooruitgang verdwenen was.|

Door de wasmachine van de Verlichting

Dat is de manier waarop Pim de Koude Oorlog tegen de Islam wilde voeren en winnen. Zorg ervoor dat moslims over de hele wereld in aanraking komen met de verworvenheden van onze vrije wereld en er kennis van nemen. “Ze moeten door de wasmachine van de Verlichting gaan.” stelde Pim. “Als die vrouwen zien dat ze onderdrukt worden, leggen ze dat hoofddoekje wel weg. Laat ze zien dat hun leefregels afkomstig zijn uit de Middeleeuwen en dat ze door een minderheid onderdrukt worden: dat het Westen veel vrijer is. Maar laat ook zien dat een land, waarin geen ridicule religieuze wetgeving is, uiteindelijk veel welvarender wordt.”

Dat proces van scholing en bewustwording waar Pim gebruik van wilde maken, moet worden volgehouden, want de problemen zijn nog lang de wereld niet uit: sterker ze lijken te groeien. Het vervelende is dat de islamitische elites in door moslims overheerste landen helemaal niet willen dat hun bevolking in de gaten krijgt dat het leven in niet islamitische staten zoveel beter is. Ze willen dat koste wat kost voorkomen; net als dat ooit in het Oostblok gebeurde.

Hun grootste wapen om bewustwording en daardoor integratie tegen te gaan, is het benadrukken van de band met het land van herkomst en het wijzen op de superioriteit van de Islam en moslims. Ze profiteren van de onwetendheid en verzetten zich daarom tegen integratie o.a. door imams uit hun eigen land naar ons land te sturen. Tegen die Imams wordt figuurlijk gezegd: “Jullie houden ze dom en wij houden ze machteloos”. Vandaar ook de agressie en bedreigingen tegen moslims, die een afwijkende mening hebben.

De journalisten, politici en sociaal wetenschappers, die Pims uitspraak bewust nu al meer dan vijfentwintig jaar verkeerd interpreteren, zijn waarschijnlijk dezelfde die ondanks terroristische aanslagen in New York, Washington, Madrid, Berlijn, Utrecht, Boston, Manchester, Denver, Londen, Melbourne, Hamburg, Amsterdam, Cannes, Parijs, Barcelona, Brussel, Nice, Stockholm, Orlando, Turku en Marseille** nog steeds als een incident afdoen en blijven beweren dat de Islam de godsdienst van de vrede is.

*Geheime politie in de toenmalige DDR

 **Tijdlijn van aanslagen in het Westen | Terrorisme | AIVD

       Islamitisch terrorisme - Wikipedia