Doorgaan met de energietransitie. Waarom toch?

4 September 2020, 10:40 uur
Columns
mainImage

Het politieke reces is weer voorbij, het weer is al druilerig. Nog even wachten en we horen weer het bekende liedje van Gerard Cox "het is weer voorbij die mooie zomer".

Kritiek op het doorzetten van de energietransitieplannen lezen wij dagelijks. Toch gaan we in Rotterdam door op de ingeslagen weg.

Windmolens en zonneweides moeten de oplossing bieden. We moeten van het aardgas af en kernenergie is onbespreekbaar, zo blijkt uit de concept Regionale Energie Strategie die in de Rotterdame gemeenteraad voorligt.

Het wordt steeds duidelijk dat de kosten voor de energietransitie nauwelijks te dragen zijn.

Deze week lazen wij in het Financieele Dagblad dat het prijskaartje voor een aardgasvrij Amsterdam 14 miljard bedraagt. De kosten zijn 42 miljard, waarvan dus 28 miljard worden terugverdiend door besparingen.

Eerder noemde wethouder Bonte een bedrag van 50 miljard als “investeringen” voor de gehele energietransitie voor Rotterdam. Dat bedrag moeten we dus met een korreltje zout nemen. 

Op vragen van Leefbaar Rotterdam over de betaalbaarheid voor de individuele Rotterdammer geven de wethouders Bonte en Kurvers ontwijkende antwoorden "het moet betaalbaar blijven". 

Vorige maand kwam ook het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) met keiharde conclusies:

“Een huishouden dat zijn woning verbetert van energielabel D naar energieneutraal in combinatie met energielabel B (dus gasloos, veel zonnepanelen en een warmtepomp) met een voordelige lening, ziet zijn totale woonlasten maandelijks met 50 euro dalen. Zelfs over een periode van 30 jaar is die besparing niet genoeg om de investering van 35.000 euro terug te verdienen. Zonder extra subsidies is de verduurzaming van het eigenwoningbezit financieel gezien voorlopig dus niet haalbaar.”

Zonder extra subsidies is het dus niet te doen. Conclusie: we gaan de Eneco gelden aanwenden voor zonnepanelen op alle gemeentelijke daken: dixit Dennis Tak (PvdA) in zijn recente column op Dagblad010.

Gelukkig is zijn partijgenoot Ronald Plasterk realistischer. Hij pleit voor herziening van het klimaatakkoord. Verder pleit hij al jaren hartstochtelijk voor het integreren van kernenergie in de oplossing:

“Was het groepsdenken? Wilde het ministerie van EZ relevant zijn en iets belangrijks doen? Was er onderliggend de wens om een nieuwe positieve gemeenschappelijke agenda voor de wereld te vinden, en samen iets groots en goeds te doen? Maar waarom dan een aantoonbaar werkende oplossing uitsluiten? Waarom dan doof en blind voor bezwaren tegen windmolens?”

Toch maken we in Rotterdam deze fout: we blijven op de heilloze weg doorgaan zonder te kijken naar alle opties. 

In de Gemeenteraad Rotterdam is een motie aangenomen om een thoriumcentrale bespreekbaar te maken. Verder is een motie aangenomen om te kijken naar een kleine kerncentrale die op relatief korte termijn te realiseren is. Deze twee moties worden pas in het najaar uitgevoerd. Dan staat een congres gepland waar beide onderwerpen worden besproken.

Leefbaar Rotterdam vindt dat deze opties niet bij voorbaat terzijde geschoven mogen worden.*

Zeker, de kosten zijn hoog. Maar dat zijn de kosten van het aardgasvrij maken van huizen ook.

Het ergste is dat wij deze fout maken terwijl de financiële impact van Corona nog niet duidelijk is. Een groot aantal partijen zit nu in liquiditeitsproblemen en de Gemeente blijft geld uitgeven voor een proef om huizen van het aardgas te halen.

Gelukkig zien wij een kentering in de discussie. Zo komt er steeds meer weerstand tegen windmolens op land. Leefbaar Rotterdam is tegen windmolens op land. Omwonenden zitten niet te wachten op een windmolenpark. De GGD maakt zich zorgen over de risico’s voor de volksgezondheid vanwege het laagfrequente geluid, slagschaduw en knipperende lichten die de molens veroorzaken.

Een milieuadviseur van de GGD liet in Trouw het volgende optekenen: ‘’Klimaatbeleid is gezond, maar door het vervangen van fossiele brandstoffen door ongezonde alternatieven belanden we van de regen in de drup”. En dat is ook precies de kern van het probleem.

Ik las recent een column van een ander raadslid op deze website: “Op naar de verkiezingen”. Laten we tot 2022 geen domme, onnodige fouten maken.

Praat nog eens met Ronald Plasterk. Laat je voorlichten door specialisten, maar stop met het volplempen van Rotterdam met windmolens, zonneweides en/of drijvende zonneparken.

In verte hoor ik Gerard Cox al zingen.

“Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen

Maar voor je 't weet is heel die collegeperiode

Al weer lang voorbij“

 

 * Voor de geïnteresseerden zie uitgebreid onze toelichting: https://www.nrc.nl/nieuws/2020/02/27/minikerncentrale-in-de-haven-a3991840