Het gaat snel met Rotterdam. Tenminste het is altijd snel gegaan met Rotterdam.
Wie de serie met Daan Schuurmans heeft gevolgd over de geschiedenis van Nederland zal het niet zijn ontgaan dat Rotterdam altijd een rol heeft gespeeld.
In de schaduw van Delft, Middelburg, Dordrecht en Amsterdam. Maar vergis je niet.
Zeker met het graven van de Nieuwe Waterweg heeft Rotterdam een reuzenstap gemaakt. Een project overigens dat de Blunderput, Warmtebedrijf, Schieblok, Feyenoord City en Boijmans doet verbleken. Daar waren de kosten helemaal niet in de hand te houden. By far de meeste overschrijding van budget. Maar who cares?
Rotterdam heeft altijd voorop gelopen. Zelfs in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Zo dark zo underground. Zo cultureel goed dat we er naar terug kunnen verlangen.
En nu weer. Maar dan anders. Rotterdam is gewoon die stad die als een monster haar kinderen verslindt.
Het gaat nu snel. Rotterdam ontwikkelt zich weer anders. En niet die leuke projecten zoals bij de Vierhavens of Katendrecht. Beetje zelf je bar timmeren. Inmiddels bakfiets.
Das war einmal.
Het zal anders worden. Hoe? Geen idee. Zo is het altijd gegaan in Rotterdam.
Alleen wordt er nu op de rem getrapt. De nieuwe coalitie wordt er één van het verleden. Angst voor wat komen gaat. Wat er al is. En de jongens en meisjes binair of niet zien het niet aankomen.
Rotterdam verandert als een rups na z’n cocon. Ieder jaar een andere vlinder. En dat is wat er aan de hand is. De vlinder is er al. Maar zoals altijd, de Coolsingel heeft het nog niet door. De vlinder fladdert verder.
Met bloeddoorlopen nagels wordt vastgehouden aan wat ooit was. Zelfs woke is al achterhaald hier. Kijk op de straat. Luister naar de taal en de mensen.
Het zit niet in de stenen. Dat is alleen een gevolg. En dat is al massaal.
Zoals altijd loopt Rotterdam in een ander tempo als de politiek wil en of denkt.
Ach, zorg dat het veilig blijft. Pak verkeershufters aan. Zorg dat de georganiseerde misdaad niet de overhand krijgt. Inkoppertje.
Maar wat nu? Geen idee. Dat maken de Rotterdammers zelf wel uit.
Zorg alleen er voor dat ze er kunnen blijven wonen.
Ach, misschien is het beter als de politiek zich daar niet mee bemoeit. Want die leven toch in het verleden.