De ruim 40.000 huurders van Woonbron worden vertegenwoordigd door een clubje, merendeels bejaarde vrijwilligers, die niet zomaar aanspreekbaar zijn. Niet zomaar. Want wie de door hen bestuurde CPRW - voluit: Concern Participatie Raad Woonbron - een vraag stelt, krijgt nooit een direct antwoord. ‘Persvragen’ laat CPRW beantwoorden door een communicatiedeskundige, Stephan Hoek. Voor een uurtarief van 100 euro. Wordt vergoed door Woonbron.
Zo’n rare constructie, waarin een corporatie geld uitgeeft aan een communicatieman, weerhoudt het je er bijna van om nog vragen te stellen aan de huurdersorganisatie. Hoek zal overigens nog niet rijk van zijn geworden van zijn functie van perswoordvoerder voor de CPRW. Veel vragen heeft hij tot nu toe niet gehad.
Het lulligste van alles is, dat de mensen van de CPRW niet zelf het woord willen voeren. De bestuursleden zouden juist blij moeten zijn met belangstelling voor de manier waarop zij de belangen van de Woonbron-huurders behartigen. Maar helaas. Praten met derden is niet iets wat zij leuk vinden. En op ontmoetingen met verontruste (?) huurders is het bestuur van de CPRW ook nog niet te betrappen geweest. Dat gebeurde niet - kostte een kwart miljard - in de tijd van de SS Rotterdam. Dat gebeurt anno 2018 ook niet als het gaat over Woonbrons fusie met het noodlijdende Humanitas Huisvesting.