De handel in noodpakketten is, sinds Amerika niet langer een betrouwbare bondgenoot blijkt, big business. En net als tijdens de coronacrisis zien allerlei snelle jongens ineens kans op makkelijk geld verdienen. Het zou me niets verbazen als die roomse gladjanus Sywert alweer een stichting heeft opgericht die ‘geheel belangeloos’ noodpakketten aan de man brengt.

Voor mensen die al langer in doemscenario’s denken, de zogenaamde preppers, bestonden reeds speciale winkels met overlevingsartikelen: de prepshops. Maar de afgelopen tijd schoten webwinkels met aansprekende namen als Allprepare, Noodrantsoen, Noodzaken, PrepPack of Denkvooruitbox uit de grond. Ook de ANWB, het Rode Kruis en zelfs tv-programma Vandaag Inside bieden pakketten aan met allerhande zaken die je in geval van natuurramp, cyberaanval of oorlog door de eerste dagen moeten helpen.

Noodpakketten zijn er in alle soorten en maten. De prijzen lopen uiteen van een kleine 20 euro tot pakweg 250 euro. In het laatste geval zit er ook een stevige tas, waterfilter, opvouwbare jerrycan, isoleerdekens en thermopad bodywarmer slaapzakken bij. Radar, Consumentenbond en tijdschrift Margriet hebben al aandacht besteed aan ’t feit dat je complete pakketten kan kopen voor pakweg 150 euro, waar voor minder dan 50 euro aan goedkope Chinese rommel in zit. En hoe je zelf een pakket kan samenstellen voor aanmerkelijk minder geld.

Geen stroom

Als de minister - ook al maakt hij deel uit van een kabinet vol halve garen - oproept om je voor te bereiden op een situatie, waarin er geen stroom, gas, internet of telecommunicatie meer is, dan stemt dat toch tot nadenken. Nu ben ik van nature iemand die is voorbereid op onverwachte zaken. Ik heb altijd contant geld voor handen, ik reis niet zonder extra schoenen, paracetamol, norit, een setje met naald, draad, veiligheidsspeld en knopen alsmede een nog nèt in de handbagage toegestaan piepklein zakmesje.

Dus veel benodigdheden om die eerste dagen van een platgeslagen samenleving door te komen, heb ik reeds in huis. Die krachtige zaklamp hangt al jaren aan een haakje in de gangkast. Evenals mijn Swiss Army-mes met priem, kurkentrekker, schroevendraaier en piepklein schaartje. Daar staat ook een verbandtrommel, liggen kaarsen en waxinelichtjes en batterijen in diverse maten. Een radiootje op batterijen heb ik ook; ik stond op het punt ’t ding bij de Kringloop af te geven, maar nu stop ik ‘m tezamen met lucifers en de rest van overlevingsmiddelen in die oude rugzak die ik nog in de schuur had hangen.

In diezelfde schuur vind ik ook een vol gastankje met bijbehorende brander uit de tijd dat ik nog kampeerde; voor het laatst een kleine halve eeuw geleden. In onze voorraadkast - die we thuis schertsend onze Albert Heijn noemen - staat volop rijst, bami, pasta, bloem en blikken en potten met levensmiddelen. Dus eigenlijk hoefde ik alleen nog maar een paar pakken water te kopen. Ik geef echter de voorkeur aan een waterfilter, waarmee ik de inhoud van onze twee regentonnen (samen goed voor 330 liter) voor consumptie geschikt kan maken.

Tomaten

Tja zelfs voordat Amerika gek werd en oorlog ineens weer als reële dreiging klonk, was ik onbewust al goed bezig. Want sinds jaar en dag verbouw ik in mijn tuin onbespoten tomaten, komkommers, courgettes, druiven, aardbeien, frambozen, bramen en blauwe bessen. Vorig jaar is daar een nogal forse moestuintafel bijgekomen, waar de Franse radijsjes, wintersla, tuinkers, wilde rucola, rode ui en palmkool er mooi bij staan. Nu het voorjaar zich daadwerkelijk aandient, is de tijd aangebroken om nog veel meer te zaaien.

Zolang we het vegetarisch houden, kunnen wij het in barre tijden dus wel een poosje uitzingen. Want sinds we drie krielkippen hebben, beschikken we ook elke dag over twee tot drie kakelverse eieren. Mijn vrienden grappen al dat wij helemaal zelfvoorzienend aan het worden zijn. En een enkele onverlaat oppert zelfs het idee dat we zonodig Corry, Nellie en Carla (zo heten de kippen) op kunnen eten. 

Maar dat gaat zeker niet gebeuren. Al is er geen winkel meer open en doen gas en elektra 't niet meer, ik bak liever elke dag een omelet met tomaat, ui en tuinkers. Daarnaast sla en radijsjes en toe vers fruit van druiven, aardbeien, bramen en frambozen. Het wordt op den duur misschien wat eentonig (in Gaza zouden de mensen juichen als ze dit dagelijks krijgen), maar wij komen die eerste tijd wel door.