Nu in onze haven de chemische bedrijven gaan verdwijnen wil ik ook graag mijn mening geven. Ik heb lange tijd geaarzeld, maar het is er nu toch van gekomen.

Als je deze site of krant leest, lijkt het wel of de gemeenteraad het centrum van onze stad is. Ieder wissewasje wordt breed uitgemeten en ondertussen wordt de kern van onze stad langzaam maar zeker afgebroken.

Vele Rotterdamse jongens en mannen verdienen en hebben hun geld verdiend in de havens. Mijn vader was bootwerker en ik werd al havenarbeider. Ongeacht je opleiding kon je omhoog komen en bij iedere stap meer gaan verdienen. Je moest dan wel bij een bedrijf werken, als je via “het hok ”of bedrijfsvereniging  Rotterdam Zuid aan het werk kwam, bleef je meestal in de put werken. Zo noemen wij het ruim van een schip. Zoals zo veel is dat ook verdwenen. Tegenwoordig moet je sjorder of machinist worden om een goeie boterham te verdienen. Via de Havenvakschool zijn nog meer functies bereikbaar.

Van jongs af aan werden wij bij ons in de straat (Mathenesserstraat) doordrongen van het feit dat je of naar de haven ging of ging varen. De jongens die naar zee gingen, kwamen na hun eerste reis terug en lieten trots hun tatoeëring zien. Meestal een anker of een hart met “moeder”. Dat laten zien gebeurde vaak in de kroeg, die soms de naam van een schip had. De kroegbaas had zijn gage opgespaard om een café te beginnen en gaf die de naam van het schip waar hij op gevaren had. Bij ons in de buurt had je de cafe’s Alhena, Matador en Statendam.

Als je dit soort dingen op gaat schrijven word je oud. Je denkt na over een best gelukkig verleden. Daarom is het zo onbegrijpelijk dat aan onze haven afbreuk wordt gedaan.

Het milieu schijnt belangrijker te zijn dan onze broodwinning, onze trots.

Bedrijven gaan weg vanwege de uitstoot van stikstof en koolzuurgas. Waar gaan ze naar toe? Naar Antwerpen. Gaan ze daar uitstoten en wij hebben vooral zuidwesten wind. Tel uit je winst.

Als ik deze site lees, krijgen de gemeenteraad en de groene rebellen meer aandacht dan onze haven. Die komt pas in het nieuws als er weer iets is afgebroken. E.R. blokkeert vrijwel ongehinderd de toegangswegen en hopla, weer een bedrijf weg. In plaats van eens op zijn Rotterdams te “rabbiemauzen” en de weg schoon te vegen worden de dames en heren voorzichtig naar de politiewagens gedragen. Er wordt nog net niet gevraagd “zit u wel naar uw zin?” In plaats van te zeuren over het klimaat moeten ze in de gemeenteraad eens duidelijk gaan maken, hoe fijn het is om met je handen te werken. Op een sleepboot, als roeier of gewoon als havenarbeider.

Ik ben van plan om mijn ongenoegen – met een beetje hulp – vaker te laten merken.