Je hebt daklozen en daklozen. Het uitvogelen van het verschil is voor de experts. Maar de opvang is aan de gemeente. Dat is een menselijke taak en daar komen de storende politieke standpunten links en rechts niet aan te pas. Logisch niet, want één ding willen we gezamenlijk om twee redenen niet: dat daklozen ook letterlijk dakloos worden. Dat doe je die mensen namelijk niet aan en ook de mensen niet dat daar hinder van ondervinden. Punt. Nul discussie. Wie anders denkt is niet goed bij z’n hoofd.

Nog een keer, want ik kan het niet genoeg herhalen: er kunnen aan dakloosheid uiteenlopende oorzaken ten grondslag liggen. Tientallen voltooide studies hebben ons inmiddels geholpen aan deskundigen, die van de hoed en de rand weten en oplossingsgericht zelfs in maatwerk voorzien. Daar is niet alleen tijd en geduld voor nodig. Ook hersenwerk. Netwerkhulp. Soms geld, want laten we vooral niet asociaal krenterig zijn.

Toch nog even dit: als rechtse politici een hekel hebben aan daklozen, die ’s nachts de waarde van huizen en winkels verminderen, omdat daklozen los en vast overal urineren en poepen (gatverdamme), geef dan geld aan uit om dit te voorkomen. En dat geld is er.

Dat geld was er al toen de PvdA, D66, VVD, GroenLinks, zelfs de ChristenUnie het in Rotterdam voor het zeggen hadden. Het is bovendien peanuts. Klein bier, maar het is niet goed besteed. Terwijl dat wel kan, want je huurt gewoon een oud riviercruiseschip, op de wijze waarop nu Oekraïners worden opgevangen, je meert die boot desnoods af op een ingehuurde kade van de Maasvlakte (dus niet in het zicht): probleem opgelost. Ook dat van de Pauluskerk. Daklozen gered. Mensen die hinder van hen ondervinden ook. En daarna komen de experts aan boord. 

Man, man, man – wat doen we moeilijk in Rotterdam.

Ellen Verkoelen is fractievoorzitter van de Jongere Ouderen Unie in Rotterdam, voorheen 50Plus.