Nu het seizoen begint moet ik er weer aan denken.

Jarenlang hebben we een caravan in Burgh-Haamstede gehad op een particuliere camping. Een stukje verder stond een camping van de gemeente Rotterdam.  Merkwaardig natuurlijk, maar die camping  “De Duinhoeve” was een overblijfsel van een mooi Rotterdams initiatief om “bleekneusjes” een beetje aan te laten sterken en een vakantie te gunnen. Ondertussen is de camping ook particulier bezit.

Het vooroorlogse stadsbestuur kocht om kinderen te helpen langs de kust grond op. Niet alleen op Schouwen, maar ook op Goeree (De Klepperstee), Oostvoorne (Kruininger Gors) en in Hoek van Holland.

In dat laatste kamp werd op den duur aan niet al te rijke Rotterdamse families gegund een eigen vakantieverblijf te bouwen. Men liet de fantasie de vrije loop en weldra stonden er allerlei huisjes, zowel luxe als primitief.  Het ging in dat kamp niet alleen om de zon, de zee en de frisse lucht, maar ook om de omgang met de buren en andere bewoners. Men hielp elkaar, kletsten gezellig en de kinderen speelden en dansten met elkaar. In de kantine zijn vele verkeringen begonnen, die tot huwelijken hebben geleid.  Die nieuwe paren vonden ook weer een plek op hun Hoek van Hollandse stekkie.  

Een andere camping op Burgh-Haamstede waar veel Rotterdammers zaten, was particulier bezit, waar de mensen een caravan of huisje konden zetten. Van de ene dag op de andere kregen ze te horen dat ze hun biezen konden pakken, omdat de eigenaar zelf dure huisjes wilde bouwen. Protesteren had geen zin, omdat ze rechteloos waren (nieuwe regering kijk daar eens naar, want het kan altijd en overal gebeuren)

Het klinkt ongelooflijk, maar dat was ook het plan van de gemeente Rotterdam. Met allerlei flauwekul argumenten wilde het linkse !! stadsbestuur een einde maken aan het vakantieplezier en de rustplek van honderden Rotterdammers door de grond te verkopen aan een projectontwikkelaar. Gelukkig kreeg het stadsbestuur te maken met de Rotterdamse veerkracht en de “over mijn lijk” mentaliteit. De bewoners begonnen acties en John Buisman werd als Cowboy John een nog bekendere Rotterdammer.

Uiteindelijk hebben de acties met behulp van de politiek succes gehad en is de camping in gemeenschappelijk beheer aan de bewoners gegund.

De les lijkt duidelijk. Zit nooit bij de pakken neer en neem contact op met gemeenteraadsleden als je hulp wilt om tegen onzalige plannen te vechten.

Daar zijn we voor!