Mijn waarneming dat de NSB in mei 1940 nog slechts een 10.000 leden had, heeft me enkele reacties van ongeloof opgeleverd. Men wees mij op filmbeelden uit de oorlog, waarin massale bijeenkomsten en grote parades te zien zijn.  Buiten dat in die tijd alleen NSB’ers en Duitse troepen op de film vertoond werden, klopt het dat het ledental opliep tot ongeveer 200.000 einde 1941. De NSB werd plotseling populair in het land dat overrompeld werd door de Duitse horden en dat pas op de knieën ging na het meedogenloze bombardement op Rotterdam.

De motivaties na de oorlog voor dit landverraad bleken de vlucht van het koninklijkhuis, de “vriendelijke” houding van de Duitse troepen in het begin van de bezetting en het geloof in de eindoverwinning van onze oosterburen. De werkelijke reden van de onzalige keuze was te triviaal om te noemen. Velen zagen de mogelijkheid om een publieke functie te bemachtigen of hun positie te verbeteren. Scrupuleus opportunisme dus! Baantjesjagerij is van alle tijden blijkt. Zelfs de eerste leden van de NSB zagen het en noemden hun opportunistische nieuwe kameraden “meikevers”.

Ik kom tot deze ontboezeming, omdat na de overwinning van Forum voor Democratie de termen fascisme en populisme weer volop  - zonder enige wetenschappelijke onderbouwing – gebezigd worden.

De term “boreaal” wordt voortdurend ten tonele gevoerd om een niet bestaande verborgen agenda van Thierry Baudet aan te tonen, maar over de open agenda van de moordenaar in de Utrechtse tram wordt met geen woord gerept! Het geroep van “Allah akbar” ten spijt.

Niet alleen scheldpartijen, maar ook quasi historische vergelijkingen vliegen om je oren. De referenties aan de tweede wereldoorlog (zgn. godwins) zijn niet van de lucht. Daarom ben ik voor de verandering ook met een verwijzing naar die periode begonnen (wel berustend op historische feiten).

Wat is de reden van deze kwaadaardige erupties? Je bent tegen de gevestigde orde, gebruikt daarvoor valide argumenten, maar je wordt zonder pardon niet onderbouwd in de extreem rechtse hoek gedouwd.

Het nut van het schelden door gevestigde politici, docenten  van de Hogeschool, quasi klimaatwetenschappers en opiniemakers lijkt duidelijk: het is een prelude voor de uitsluiting. Je kan moeilijk gaan samenwerken met mensen, die je net extreem rechts, fascistisch e.d. genoemd hebt. Natuurlijk niet, dus dan mogen de kartelpartijen weer zelf de baantjes en lucratieve betrekkingen verdelen. Rotterdam, Tilburg en Barendrecht zijn trieste voorbeelden van deze ondemocratische tactiek.

De door het volstrekt incapabele college genomen besluit om de Beijerlandselaan te gaan aanpakken is er een stuitend bewijs van. Toen Leefbaar Rotterdam voorstelde iets te gaan doen aan de eenzijdige samenstelling van sommige straten, waar de shisha-lounges, kapperszaken, nagelstudio’s en halalslagerijen elkaar verdringen werden we zonder pardon in de islamofobe- en xenofobe hoek geduwd. Nu de baantjes binnen zijn en het college de noodzaak van aanpakken ziet, heet die voor de verkiezingen zo veroordeelde aanpak ineens “diversiteit bevorderen”.

Dus toen Leefbaar zei, dat veel van die zaken “witwas zaken” zijn (er zijn kapperszaken zonder stoelen aangetroffen) is dat een schandalig vooroordeel, maar als het college – min of meer gedwongen door de FIOD – maatregelen gaat nemen, dan is dat verstandig beleid.

Meikevers: ze werden vlak na de oorlog volkomen terecht opgesloten.