Het gegoochel is begonnen. Afgelopen week verscheen er een artikel op het onafhankelijke platform Stadslog.nl. De maatschappelijke effecten van het 420 miljoen kostende nieuwe stadion zouden minder groot zijn dan voorgespiegeld.

Prompt reageerde het afhankelijke Feyenoord City met de stelling dat de effecten juist groter zijn dan begroot. Waarop Leefbaar Rotterdam, één van de partijen die voor overheidsbijdrage aan een nieuw stadion stemde, schriftelijke vragen stelde aan het College van B&W. De antwoorden gaan niks veranderen. Het besluit van de gemeenteraad om belastinggeld te investeren in een commercieel voetbalstadion heeft niets met ratio te maken. Het is besloten omdat enkele heren dit willen. De rest is show voor de bühne.

Het Rotterdamse publiek zit ongevraagd al enige tijd naar een act van jewelste te kijken en dat zal ook nog wel even duren.

Leg namelijk aan mevrouw Jansen driehoog achter op Zuid maar eens uit waarom belastinggeld investeren in een voetbalstadion verstandig is. Dat Feyenoord er beter van gaat voetballen, wil mevrouw Jansen niet horen. Daar is belastinggeld niet voor bedoeld. Bovendien, hoor je mevrouw Jansen denken, investeer dan in een paar goede spitsen. Maar wat weet mevrouw Jansen nou van voetbal, toch heren? Feyenoord Circus moet niettemin met een betere act komen en dus gooien ze het op ‘maatschappelijke effecten’. Een nieuw stadion zorgt voor meer banen.

“Ja, amehoela”, denkt mevrouw Jansen, “dan kunnen we als gemeente ook wel investeren in MKB-bedrijven die voor échte banen zorgen.”

Toen toverden de circusbaronnen een ander konijn uit de hoge hoed: “Zuid gaat massaal sporten van een stadion en dat is weer goed voor de gezondheid!”
Mevrouw Jansen: “Sporten, in dat stadion?? Wat leuk!”
De circusdirecteur: “Uhh, ja, neeee, ehh... alleen voetbalprofessionals mogen het gras betreden.”
Om te vervolgen: “Maar het gaat niet om het stadion, het gaat om gebiédsontwikkeling. Winkels, woningen en wegen, dat soort dingen!”
Mevrouw Jansen: “Aha, nou begrijp ik je”, en vervolgt, “winkels en woningen laten we fijn aan de markt over, maar met infrastructuur heb je me te pakken. Maar nog één klein vraagje meneer Houdini of wat was uw naam ook al weer? Waarom investeren jullie dan in een stadion?”

De ballon is geknapt, de clown kijkt sip, het publiek blijft thuis, maar het circus houdt vol dat ze bestaansrecht heeft. Zoals Circus Renz dat ook volhield en uiteindelijk failliet ging.

Een faillissement is wat we mevrouw Jansen willen besparen. Aan de gemeenteraad heeft mevrouw Jansen echter niks. De meeste raadsleden hebben, buiten de loge om, nog nooit in een circustent gezeten. Maar de powerpoint van de circusdirecteur maakte indruk en misschien zitten er wel gratis logeplaatsen in.

Alle hoop is dus gevestigd op de andere investeerders. Zien zij wél dat zoveel geld investeren in een circustent anno 2018 niet bepaald getuigt van gezond verstand? Waarschijnlijk wel. Maar ook voor die situatie is de volgende act al in voorbereiding. Er wordt zelfs al druk geoefend in de achtertent van het circus, ver uit het zicht van het hooggeëerd publiek en zelfs de raadsleden. De gemeente legt extra geld op tafel. Als de tent geopend wordt, klinkt er een luid applaus vanuit de loges.

En mevrouw Jansen?

Die vraagt buiten haar geld terug aan de kassa. Tevergeefs, omdat ze geen kaartje heeft. Klopt, die heeft ze ook nooit gekocht. Ze houdt namelijk niet van circus.

 

* Jos Verveen is ondernemer, auteur van de bestseller Bullshit Management en verbonden aan Stadsinitiatief Rotterdam, een a-politieke partij van betrokken Rotterdammers.