Nog steeds staat de Indische tijd in het teken van oorlog en alles wat erna kwam, maar ik geloof toch, dat er scheuren komen in dit vaste beeld. Scheuren zijn goed. Daardoorheen kun je kijken en dan zie je meer. Ergens op social media las ik het woord 'ontwoken'. Een uitleg stond er niet bij, maar naar mijn idee betekent het ook datgene willen zien, wat niet past in het politieke correcte van de dagelijkse opvattingen.

Ik verheug me erover.

Meer ruimte voor meer verhalen.

Zoals voor de aanwezigheid van kleine bedrijven in de tijd tussen de twee oorlogen in, de ontwikkeling ervan, eigenlijk meer winkels die wat groter werden. Boekhandels. Juweliers. Vaak met hulp van alle gezinsleden gedreven, de meesten werkzaam achter de schermen.

Of ruimte voor verhalen over de enorme hoeveelheid van liefdadigheidsorganisaties, soms alleen voor en door vrouwen, soms alleen van de broeders die Vrijmetselaar waren, en soms algemeen.

En ik hoop op ruimte voor verhalen over de grote Indische families, namen die van de ene generatie op de andere overgingen en een bekende klank hadden in Indië. Iedereen wist wie de Dezentjé's waren, bij de naam Van Prehn werd er geknikt, wie 'De Winter' of 'Soesman' zei, hoefde verder niets uit te leggen. In de adresboeken van weleer zie ik die namen, jaar na jaar, en ik weet, dit is het, generatie na generatie, vorm gevend aan wat Indië was en eigenlijk ook Indië zijn.

Dit kunnen gewone verhalen zijn. Over mensen die in het koloniale systeem leefden en zich daar op een eigen manier toe verhielden. Door hard te werken in de hoop vooruit te komen. Door politiek actief te zijn, pro of contra dat systeem. Of door te denken van  het zal mijn tijd wel uren. Dat laatste is moeilijker voorstelbaar, want nu zitten we bomvol meningen en opinies over het Indische verleden. Ja, zo zijn wij, in onze tijd.

Het mooie en moeilijke van de geschiedenis is dat het ons om een bereidheid vraagt even die eigen visies te parkeren. Pas dan kunnen we naar het verleden kijken, in de hoop er iets of meer van te begrijpen. Juist als dat ingaat tegen wat we nu de enige juiste waarheid vinden. Daarom ben ik blij met die kleine scheuren die het ontwoken teweeg brengt. Ik ga mijn best doen, die scheuren groter te maken en dat verwacht ik ook van iedereen die op wat voor manier ook, een band heeft met Indië.

https://www.indischeschrijfschool.nl