Er zijn mensen, die nooit in een boekwinkel komen. Dat kan. Er zijn ook mensen die nooit in een antiquariaat zijn geweest en ook dat kan, al begrijp ik het niet. Waar ik ook loop in de stad, ik weet waar de boekenwinkels zijn en ook ken ik de eventueel afwijkende openingstijden. Maar: alleen van die winkels met een redelijk aanbod in Indische boeken.
Daarbij heb ik snel internet aangeschaft, vooral om oude Indische kranten in Delpher en stukken in het Nationaal Archief te kunnen lezen, waarbij de videokaart van de laptop het niet altijd kan bijhouden. Ik wil maar zeggen, wie aan Indische informatie wil komen, heeft een ruim aanbod. Het enige is: er is tijd voor nodig.
Wie heeft dat nog?
In mijn mail krijg ik vaak vragen. Waar ligt dit. Of dat. Hoe zus of zo te achterhalen. Soms weet ik het meteen, vaker niet. Dan mail ik een lijstje van suggesties en daarin zitten ook archieven in bijvoorbeeld Leeuwarden of Maastricht. Niet alles staat online. Ook niet in Delpher. Dus dat betekent: ergens heengaan. Bladeren door dozen en mapjes. Muffe luchten inademen. Moe worden. In zeven mapjes niks vinden. Opeens in mapje nummer elf weer wel. Gulzig worden naar nog meer informatie. Ja, het is een proces en ik waarschuw ervoor, het wordt al snel een manier van leven.
Een voorbeeld, uit mijn leven. Begin 1869 kwam er een bericht uit Batavia dat ik hier helemaal overneem. Het zijn twee zinnen.
'Nadat de pleidooijen in de zaak van mevrouw de weduwe Saportas, die, naar men weet, beschuldigd wordt haar man te hebben vergiftigd, wegens ongesteldheid er beklaagde, gedurende eenigen tijd was geschorst, is de behandeling den 19den Januarij voortgezet. Nadat uitvoerige pleidooijen in deze zaak zijn gevoerd, werd bepaald dat op 29 Januarij uitspraak zou worden gedaan.'
Meteen ging ik zoeken in Delpher. Wie was de gifmengster, hoezo 'ongesteldheid', en wat was de uitspraak geweest? En wat gebeurt er: niks gevonden. Dit was voor de laatste update dus misschien maak ik nu meer kans. Het is toch iets waarvan je zegt: daar kunnen romans over geschreven worden. De beschuldiging, en 'uitvoerige pleidooijen', dus er viel nog wat te redden en wat dan? Dus nu pieker ik alleraangenaamst waar ik nog meer informatie zou kunnen vinden. Misschien is er wel een familiearchief met onthullende brieven. Indische informatie kan overal zijn, dat is het heerlijke, en wat ik zei, soms is er wel geduld voor nodig.
https://www.indischeschrijfschool.nl