Ik heb zojuist 10 kilo onzin gelezen over die 220 nieuwe studentenwoningen op Stadhuisplein 16. De heisa gaat over decibellen. De schatjes moeten verzekerd kunnen zijn van een behoorlijke nachtrust. Zo lief.

Alleen wilt u niet weten hoeveel beroepszeikerds er inmiddels aan die vracht papier hebben bijgedragen. Honderden. In het magazijn van het decibellenbureau Peutz is de herrie zelfs al een keer nagebootst met dezelfde ramen, deuren en muren van het omstreden flat. Ingehuurde yuppen en yurps moesten plat op hun buik gaan liggen, terwijl buiten Hazes een medley zong.

Alle denkbeeldige ergernisjes zijn per uur en in alle standjes uitgetest. Je zag de studentjes thuis komen, je zag ze hun tandjes poetsen, bidden, strippen, slikken en wippen en tenslotte met hun duimen in de mond een geweldige droom suggereren, terwijl intussen buiten uit de luidspeakers Hazes door wijlen Freddie Mercury was vervangen. The love of my life. Op de vlog zien we zelfs de stedelijke horecatijgers Tak (PvdA), Walgenbach (D66) en Van Groningen (VVD) playbacken. Zo aandoenlijk.

Donderdag praat de gemeenteraad over die decibellen.

De poppenkast heeft een extra lading gekregen omdat de Raad van State foei had geroepen tegen de honderd deskundigen en een herziening van het bestemmingsplan wilde. Het is wat. Aan de Skihut en Get Back zijn in het kader van zware horeca nog slechts voorlopige exploitatievergunningen verleend. Nog één wetstreiteraartje erbij en we vragen de Canadezen. Want het zou toch werkelijk te krankzinnig voor woorden zijn wanneer de horeca op het Stadhuisplein moet dimmen voor een debiel decibellenregelementje uit de tijd dat Annie de Reuver de sterren uit het PC Hooftplein zong.

Duizenden zinnen zijn er op het stadhuis over die 220 studentenwoningen geschreven en dan laat ik de verkwisting van het geld nog buiten beschouwing. Maar nergens, werkelijk nergens ben ik die ene zin tegen gekomen die alle andere overbodig zou hebben gemaakt, namelijk die waarin een logisch denker vaststelt dat in 220 van de 220 gevallen de studenten juist voor deze woningen kiezen omdat ze student willen zijn.

En wat is student zijn? Dat is van mamma en God los, regelrecht de kroeg in, met ontblote lichamen The Love of my Live zingen en dan lekker waggelend naar huis om er een nummertje te maken dat tot op de Meent is te horen. Geen kroegbaas die dan klaagt.