Wouter Lap tekende heel lang zo’n beetje alle bekende Nederlanders als apen toen het weekblad Panorama op groot formaat nog bekakt ondeugend het lijfblad van de liberalen was. Met Kerst was de tekening meestal zo origineel dat de hoofdredacteur besloot dat de achterpagina kon worden uitgeklapt.

En dan zag men het Kralingse Bos met allemaal indrukwekkende mensapen met een klein stijf rood piemeltje en die apen hadden het hoofd van Dries van Agt, Joop den Uyl, Jan Pronk en Willem Duys, want Lap omarmde het hele speelveld van bekende Nederlanders.

Al die hoofden keken allemaal jaloers vanuit een boom hoe Hans Wiegel op de grond, naast een paddenstoel, de prachtige ex-kunstschaatsster Joan Haanappel zat te versieren. Wiegel óók als aap natuurlijk, maar dan met een erectie van heb ik jou daar.

Het was 1979. Ongeveer. Laatst zei Gerard Cox dat Kees van Kooten het zo vervelend vond klinken dat vroeger alles leuker was. Maar ja, had Kees eraan toegevoegd, het was vroeger ook gewoon allemaal veel leuker.

Wouter Lap tekende alle apensoorten, maar splitste ze in winnaars en losers. De VVD’ers Kamminga, Vonhoff en Geertsema zaten er zodoende in die tropische tuinen altijd als apenhelden bij: afgetrainde torso’s, wasbordjes, keurig geschoren borstharen en allemaal met een enorme mannentriomf. Behalve Ed Nijpels. Die was bij Lap voortdurend de biologische schlemiel. Boer Koekoek ook. Ik herinner me een tekening dat twee apen bij de bedrijfsarts op het Binnenhof om raad vroegen. Dat waren zij.

1979 Ongeveer. Panorama had toen 200.000 abonnees en nog eens wekelijks 243.00 losse kioskkopers en ik overdrijf niet. Ook niet over de tekeningen. Ze waren briljant. Wiegel heeft ze nog steeds ingelijst in zijn werkkamer hangen.

Ook ik hoorde toen bij die mooie Panoramaclub, die later om zeep ging omdat een idioot vermoedde dat de misdaad van Peter R. de Vries beter zou scoren dan de humor van Lap en columnist Hans Auer en jaarlijkse Miss-verkiezingen. Ik interviewde voor dit prachtblad op afwijkend groot formaat de BN’ers. Bij voorkeur een van de elite die die net de week daarvoor door Wouter was getekend. Ja, en dan niet een klein paginaatje, nee gelijk zes, en dan wekelijks, want BN’ers lopen geheid leeg als ze in hun eer zijn aangetast. Na drie keer Viola van Emmenes (later Holt) op schoot bij Wibo van der Linden, vroeg Erica Terpstra: wat is er in hemelsnaam mis met mij?

Ik denk vaak terug aan die mooie tijd waarin de humor in Nederland met mooi geschreven Nederlands, gekke invalshoeken en weergaloze tekeningen een kleine half miljoen landgenoten wekelijks in de ban van de betovering bracht en nu ik op m’n ouwe dag terug ben in de raadzaal van het Rotterdamse stadhuis en ik zie de Rotterdamse mannelijke VVD-raadsleden Karremans, Versnel, Verheij en Lansink, dan blijven de getekende apenweides in het Kralingse Bos door mijn hoofd spoken. Hoe zou Lap die vier, zittend in bomen, hebben ingeschat? En wie zou er exclusief met een biologisch wonder op de grond bij de paddenstoel naast Jessica Klaver hebben mogen zitten, zoals eertijds Wiegel bij Joan Haanappel?

Wouter Lap kennende, koos hij voor de verrassing.

In denk die lieve Jimmy Smet van GroenLinks. Met een lekkere banaan in z’n mond.