Burgemeester Ahmed Aboutaleb stak in maart tijdens de finale van het mbo-debat 010 de leerlingen uit het middelbaar beroepsonderwijs een hart onder de riem. 'Mbo'ers zijn de belangrijkste krachten voor Rotterdam', waren zijn waarderende woorden.

Fijn bedankt, maar wat heb je aan zo'n compliment als je met een salaris van 1700 euro bruto per maand op zoek moet naar onderdak in een stad waar jaarlijks honderden betaalbare huurwoningen verdwijnen door sloop, liberalisatie of verkoop? Geen mbo'er is ermee geholpen.

De groei van de wachtlijsten voor een sociale huurwoning is groot. Klein daarentegen is het aantal uitspraken van Aboutaleb over zaken die het Rotterdamse woonbeleid aangaan. Dat noemt hij 'een politiek dingetje', zoals hij dat verwoordde toen hem tevergeefs werd gevraagd naar zijn mening over de sloop van de Tweebosbuurt. 

Mbo’ers zullen misschien best graag willen weten of de burgemeester trots is op Rotterdams omstreden Woonvisie 2030. 

Is Aboutaleb (op tv wordt vaak PvdA toegevoegd) nu werkelijk zo blij met dat achterhaalde, mbo’ers-onvriendelijke Rotterdamse woonbeleid? 

Hij is burgemeester van een stad waar het aantal daklozen toeneemt. Dat terwijl de sociale voorraad afneemt. Kritiek op bouwzaken wordt veelal genegeerd. Cijfers van de aantallen betaalbare woningen kloppen niet, worden te rooskleurig voorgesteld. Opkoopbescherming is slechts mondjesmaat in de stad ingevoerd. Prijsopdrijvende startersleningen worden betaald met Eneco-geld. De Pompenburgflat moet weg om plaats te maken voor megalomane wolkenkrabbers. En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. 

Kort samengevat: het is kaulo vet dat de burgemeester mbo’ers de belangrijkste krachten voor Rotterdam noemt. Maar zonder redelijke kans op huisvesting hebben ze daar niets aan.