Het is er vrijwel altijd te warm. Buienradar daar is net zo betrouwbaar als hier: als je in je spannende Speedo’tje op het strand ligt te sudderen, meldt zich opeens onaangekondigd een storm of tornado. Als je ergens iets wilt eten of drinken, moet je een lening afsluiten. Je kunt best met een taxichauffeur vooraf een ritprijs afspreken, maar dat wil nog niet zeggen dat hij zich daar ook aan hoeft te houden. Draag op straat geen sieraden, want ze worden gerold waar je bij staat. Wil je betaalde seks op je hotelkamer, bel de receptie en binnen een kwartier klopt er iets lekkers op je deur. Maar wees niet verbaasd als zij, hoe appetijtelijk ook, een grotere adamsappel heeft dan jij. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Want Miami, wat heb je daar in godsnaam te zoeken.

Toegegeven, ik overdrijf graag. Tornado’s komen in Miami niet elk jaar op visite en niet elke hotelprostituee is omgebouwd. Ik was er een paar keer, voor business. Mijn reclamebureau was onderdeel van een internationale keten die seminars organiseerde op imponerende locaties, zoals Miami.

Dat stukje Florida staat nu extra in de belangstelling. Circus Messi heeft zich er namelijk gevestigd. Het Argentijnse straatschoffie, boezemvriend van Wout Weghorst, slijt zijn laatste voetbaljaren bij Inter Miami. Dat is een club op Helmond Sportniveau met een miljardair als eigenaar en David Beckham als aandeelhouder.

Waar Johan Cruijff, Franz Beckenbauer, Pelé, George Best en vele anderen eerder tevergeefs probeerden het voetbal in Amerika aan de praat te krijgen, lijkt dat in deze eeuw opeens wél te lukken. Niet alleen dankzij de munten, want die waren er vroeger ook. Maar vooral dankzij een visie die verder reikt dan eenmaal per week tweemaal driekwartier met tweeëntwintig man achter een bal aan lopen.

Het nieuwe profvoetbal gaat namelijk eerst en vooral over bereik. Elke wedstrijd, iedere dribbel wordt op de gehele planeet uitgezonden. Live of wanneer je zelf wilt. De combinatie van mediagiganten, providers en socials staat garant voor een bereik van honderden miljoenen geïnteresseerden. Dus ook van adverteerders, die al lang begrijpen dat traditionele media gepasseerde stations zijn.

Van het geld dat daardoor tegen de plinten klotst, kunnen de Messi’s van deze wereld makkelijk worden betaald. Er ontstaat een gemoderniseerde, op voetbal gesneden variant van Brave New World, zoals Aldous Huxley een kleine eeuw geleden bedacht. Een nieuwe wereld waarin alles te koop is, de moraal er niet toe doet en sport de sleutel is die op alle deuren past.

Ronaldo maakte eerder al de overstap naar de Saoedische competitie. Die stelt helemaal niets voor, niveau Helmond Sport 2, hooguit. Maar dat telt niet. Grote sterren verhuizen naar op strictly business gebaseerde competities. Nu zijn het nog alleen de vrijwel uitgerangeerde voetballers – Ronaldo 38 jaar, Messi 36, Sergio Busquets 35 en Jordi Alba 34, beiden ook getekend voor Inter Miami – maar snel zullen ze worden gevolgd door jonge talenten. Het profvoetbal heeft definitief afgerekend met het verleden. Spelers en hun acties zullen niet meer worden beoordeeld op basis van voetbalopvattingen. Maar van vermaak. Dus raak je een aardig balletje bij Sparta, Kozakken Boys, TOGB of Excelsior Maassluis? Dan zou je straks in de nieuwe voetbaldimensie best eens heel erg rijk kunnen worden.

Die evolutie accepteren valt niet mee. Zeker niet wanneer je nog denkt dat het bij voetbal gaat om het winnen van een wedstrijd of het behalen van een kampioenschap. Dat was vroeger, vanaf nu gelden andere normen. Je boos afvragen waarom voetballers zoals Messi nóg meer geld willen dan ze al hebben, doet evenmin ter zake. Dat doet het namelijk ook niet voor Paul McCartney, Taylor Swift, Bradley Cooper, Jennifer Lawrence en al die andere grootverdieners uit de entertainmentindustrie.