Twee, maximaal drie uur per etmaal. Langer slaap ik niet, mijn hele leven al. En met die warmte helemaal. Op de linkerzij. Tien tellen later op de rechter. Een halve minuut verder maar eens op de rug proberen. Zuchten. Keel schrapen. Slokje water nemen. Kussen omdraaien. Om half drie lauw douchen. Anderhalf uur later nog maar een keer. De hele nacht lig ik te prakkezeren. Over van alles en nog wat. En pillen begin ik niet aan. Die zijn voor oude mensen.

Schaapjes tellen werkt ook niet. Bij duizend houd ik ermee op. Rijtjes in mijn hoofd opzeggen wil nog weleens lukken. Aus bei mit nach seit von zu. Waarom een zekere meneer Van Dale ook alweer op antwoord moest wachten. Of Nederlandse steden waar een x in zit. Zijn er heel wat. Met een beetje mazzel ben ik na Nibbixwoud een paar minuten weg.

De nacht van woensdag op donderdag begon ik aan het rijtje Engste Voetballers Aller Tijden. Dat kwam door Neymar. Zijn Paris St. Germain speelde tegen Atalanta Bergamo. Onze Hans Hateboer en de steeds beter wordende Spartaan Marten de Roon konden niet voorkomen dat de Franse goudzoekers wonnen. Volkomen onverdiend en pas in de 94ste minuut werd het 2-1.

Neymar dus. De grootste voetbalgriezel ooit. Op afstand gevolgd door Luis Figo, Fernando Couto, Dani Alves en vult u zelf uw favoriete engnekken maar in. Ik begon me af te vragen hoe Neymar met z’n voornaam heet. Bruno, Diego, Guillermo, Pedro, Sergio, ik liet wat Zuid-Amerikaanse voornamen voorbij denderen, maar kwam er niet op. Dus naar beneden gegaan. Computer aangezet. En er dankzij meneer Google achter gekomen dat Neymar helemaal geen voornaam heeft. Neymar is zijn voornaam: Neymar da Silva Santos Júnior. Ik wist dat niet. Dom.

Van Neymar begrijp ik trouwens niets. Als je zó goed kunt voetballen, waarom heb je dat theater dan nodig? Kermend van de pijn zes meter doorrollen na te zijn gestruikeld over een polletje. Het constante gejeremieer tegen de arbitrage. Zo’n scheidsrechtertje dat dan ook nog met meneer Neymar in discussie gaat. Wat heeft die snotneus een mazzel dat Mario van der Ende en Dick Jol niet meer fluiten. Tegen Mario alleen al aanstalten maken om iets te zeggen? Direct rood. Dick Jol zou nog iets verder gaan. Die zou hem achterna lopen en hem in de spelerstunnel met een strakke wreeftrap ontdoen van een knieschijf naar keuze. En niet protesteren. Anders doet Dick er een schepje bovenop en kan hij meteen door naar een orthodontist voor een geheel nieuw rijtje ivoren wachters.

Paris St. Germain in de halve finale van de Champions League dus. Tegen het verrassende Rasen Ball Leipzig, waarvan u alleen ex-PSV’er José Angeliño kent en, als u zich afvraagt hoe het komt dat Max Verstappen zo hard rijdt, ook het drankje van de sponsor.

Eén van die twee clubs staat dus straks in de finale. Stel dat het Paris St. Germain wordt. Dat Neymar meedoet. En dat de tegenstander zwaar is getroffen door corona en driekwart van de selectie moet missen.

De UEFA kan in dat geval het reglement tijdelijk aanpassen en de gehandicapte finalist toestaan om voor de finale tien spelers te kopen of te huren. Dat worden John de Wolf, Henk Fräser, Vinnie Jones, José Antonio Camacho, Hans Kraay jr, Andoni Goikoetxea, Marco Materazzi, Roy Keane, Daniel Passarella en Tommy Beugelsdijk. Eens kijken hoe lang Neymar op het veld blijft staan. Wat zal ik de nacht daarna lekker slapen.