Ziggo pakte de voorbije weken flink uit. Althans, voor ongeneeslijke nostalgen zoals ik. Elke ochtend om 09.00 uur een Europese finale met een Nederlandse club. De gehele wedstrijd, beelden van de BBC. Met commentaar van verslaggevers van nu. Dat laatste was storend, want we willen Herman Kuiphof, Evert ten Napel, Theo Reitsma en Frank Snoeks horen. En niet Sierd de Vos en Albert Mantingh van nu, wier stemmen zodanig door een compressor werden getrokken dat we moesten denken dat zij destijds achter de microfoon zaten. Maar dat was dan ook de enige blunder van de programmaleiding van Ziggo.

Voor de rest was het smakelijk smullen van die oude beelden. Te beginnen die van 28 mei 1969, toen Ajax in Madrid kansloos was tegen AC Milan in Madrid. Sluwe Italianen met de geniale Gianni Rivera als aanvoerder en Pierino Prati al meedogenloze killer: 4-1. Quizvraag: wie maakte voor een Nederlandse club het eerste doelpunt in een Europese finale? Velibor Vasovic, u wist het al voordat u de vraag helemaal had gelezen. Uit een strafschop en het was de 2-1. Ook dat was u bekend.

Maar hij laat doorspelen, en terecht, en Kindvall scoort!

Zoals u ook al 55 jaar bekend is dat Rinus Israel de eerste Nederlandse doelpuntenmaker in een Europese finale was, 1-1 met het hoofd. Waarna Ove Kindvall… u weet het. Kuiphof: “Hands! Hij maakt hands! Maar hij laat doorspelen, en terecht, en Kindvall scoort!” Wat een prachtige beelden, zwart-wit van die avond in San Siro, 6 mei 1970, waar Jimmy Johnstone en de rest van Celtic het moesten afleggen tegen Ons Feyenoord. Want dat was de club toen: van heel Nederland.

Daarna chronologisch al die andere finales met een Nederlandse club. In totaal maar liefst 23 keer, waarvan 5x een dubbele finale, uit en thuis (Feyenoord-Tottenham Hotspur, FC Twente-Borussia Mönchengladbach, PSV-Bastia, AZ-Ipswich Town en Ajax-Torino). Ook deze eeuw stonden we nog driemaal in een eindstrijd. Feyenoord in 2002 tegen Borussia Dortmund (3-2) met de UEFA Cup als prijs. Ajax in 2017 met de Europa League als inzet, maar José Mourinho’s Manchester United won hem (2-0). En Feyenoord drie jaar geleden nog maar, toen AS Roma met 1-0 de Conference League won. Ook weer met die vermaledijde Portugees aan het roer.

De komende twintig jaar nooit meer een Nederlands succes

Datzelfde Ziggo zendt ook elke week Rondo uit, misschien wel het beste voetbalpraatprogramma van Nederland. Deze week zat een gezelschap coryfeeën te filosoferen over de toekomst van het voetbal. Presentator Wytse van der Goot stelde de vraag of er ooit nog een Europese beker zou kunnen worden gewonnen door een Nederlandse club. Hij werd nog net niet weggehoond. Theo Janssen sloeg hem er zelfs mee om z’n oren. Dat hoef je de komende twintig jaar niet te verwachten, zei hij smalend.

Waarom dat aangezette pessimisme, dacht ik. Waarom zou het niet kunnen, binnen enkele jaren weer Nederlands succes in een Europese competitie? Ik draag niet zelden een roze bril, ik weet het. Maar waarom zou het niet gewoon weer een keer lukken? Beetje mazzel moet je natuurlijk altijd hebben. En talent, zowel binnen de lijnen als erlangs, en in de clubleiding. Dat talent is er of staat op doorbreken. Jong Oranje gaat dit jaar Europees Kampioen worden en het grote Oranje volgend jaar Wereldkampioen. En ja, lach me maar uit, maar ik ben ervan overtuigd dat we vóór 2030 ook weer een Nederlandse winnaar van een Europese beker hebben. Fijne vakantie allemaal en tot in het nieuwe voetbalseizoen!