Meester MO boft met zijn mediagenieke schoonzoon. Meester MO is een begrip in Bloemhof omdat hij daar al jaren lang actief is voor de bewoners en de kinderen. Een ervaren en alom gewaardeerde welzijnswerker die aan de dijk dreigt te worden gezet door SOL, de nieuwe welzijnsorganisatie.

Door ziekte is hij een tijd uit de running geweest. maar hij is nu weer zodanig hersteld is dat hij zijn activiteiten kan hervatten. Maar dat wordt hem door SOL niet gegund en dat is tegen het zere been is van vele bewoners. En van Youssouf, zijn schoonzoon die ook bekend staat als een lokale influencer. In een indringende vlog veegt hij de vloer aan met dit besluit en daardoor zit inmiddels ook de wijkraad Bloemhof op het vinkentouw. Want hier ligt natuurlijk ook een taak voor de gemeente. Die is immers van SOL de opdrachtgever. https://youtu.be/hS3C4cz_5cw

CDA Rotterdam

Niet iedereen heeft zo’n actieve schoonzoon en zo’n alerte wijkraad. Ik heb zelf met lede ogen en in machteloze woede aan moeten zien hoe uit mijn wijk Feijenoord vele mensen van het kaliber van Meester Mo verdwenen zijn, door toedoen van gemeentelijk beleid. Dit onder de politieke verantwoordelijkheid van achtereenvolgende wethouders van het CDA. Te weten Hugo de Jonge, die nu in Den Haag de gebraden haan uithangt, en zijn opvolgers Sven de Langen en Christine Eskes.

Nu is Denk-wethouder Faouzi Achbar verantwoordelijk, maar die doet in onverschilligheid niet onder voor zijn voorgangers.

Verweesde jongeren

Men wil maar niet beseffen dat je mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de jeugd niet ongestraft bij het grofvuil kunt zetten. Want de kinderen en jongeren blijven verweesd achter met als risico dat ze zijn aangewezen op de toch al zwaar overbelaste jeugdhulp. Of dat ze vatbaar worden voor de criminele verleiding wat inmiddels schering en inslag is. Dit beleid is niet alleen penny wise pound foolish, maar je stelt de jeugd op die manier ook bloot aan vermijdbaar leed. Het schaadt de belangen van de bewoners en het schendt de rechten van hun kinderen.

Het valt niet mee is je tegen dit wanbeleid te verzetten. Dat heb ik zelf ondervonden toen de gemeente besloot de subsidie van het jeugdcentrum CJV op Feijenoord af te pakken. Een organisatie die is opgericht toen Feijenoord nog echt een no go area was en die zich al 134 jaar inzet voor de vorming van de jeugd. Die met een bescheiden subsidie van 25.000 euro een activiteitenniveau realiseert dat in absolute zin al hoger is dan wat SOL in het Huis van de Wijk aan de dag legt. Want dat is inmiddels geen schim meer van de ooit zo bruisende Proeftuin Feijenoord die door de gemeente aan gort geholpen is; je kunt er een kanon afschieten. Maar daar gaat toch al gauw zo’n half miljoen in zitten. Twintig keer het bedrag wat de CJV kreeg en pure diefstal van belastinggeld dus. Dat was de CJV echter niet gegund.

Fooienpot

Anderhalf (!) jaar heb ik, samen met een strijdbare CJV, moeten bikkelen om uiteindelijk voor elkaar te krijgen dat de CJV voorlopig even gered is. Maar dan wel uit de fooienpot van de bewonersinitiatieven, wat ver beneden de maat is en geen enkel zicht biedt op een duurzame toekomst. Zie daarvoor www.pedeng.nl/afbraak waarin ik betoog dat het lot van de CJV maar een van de vele voorbeelden is van het afbraakbeleid van de gemeente. Afbraakbeleid dat trouwens ook de speeltuinen treft en Meester Mo dus eveneens.

Ik weet nog goed hoe wethouder Hugo de Jonge 12 jaar geleden met zijn ambtenaren naar de minister van OCW optrok om rijkssteun te vragen voor het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. Want de problematiek op Zuid was van ‘on-Nederlandse’ proporties, zo stelden twee-ex burgemeesters in een rapport. Ik heb er als beleidsambtenaar van OCW graag aan meegewerkt, ook omdat ik er als bewoner van de wijk Feijenoord het belang van zag. OCW maakte goede afspraken met de gemeente en leverde bovendien een bedrag van 5,6 miljoen, waarmee OCW het enige departement was dat ook boter bij de vis gaf.

Puinhoop

Werkte ik nu nog bij het Rijk dan had ik allang bij de verantwoordelijk minister aan tafel gezeten om te vertellen wat voor een puinhoop de gemeente er zelf van maakt. De jeugd op Zuid mag dan allerlei problemen hebben, de gemeente zelf is daarvan het grootst. Als die dan ook nog huiliiehuilie doet bij het Rijk dat het allemaal zo moeilijk is dan had die bij mij een hele zware pijp gerookt. Tegenwoordig benader ik het Rijk als burger, en met meer recht en reden. Want niet alleen als voormalig rijksambtenaar, ook als bewoner van Feijenoord en als belastingbetaler voel ik me zwaar bekocht door dit Rotterdamse sloopbeleid.

Vandaar dit bericht van de vorige Wijkraad Feijenoord aan de minister van BZK www.pedeng.nl/kajsa. En vandaar dat ik ook over de kwestie CJV een beroep gedaan heb op Hugo de Jonge, die nu als minister verantwoordelijk is voor het NPRZ. Ik zal dat blijven doen zolang de gemeente zich doof en blind houdt voor de gevolgen van zijn domme en kortzichtige jeugdbeleid. Want wie aan mensen komt als Meester Mo die komt aan mij en kan rekenen op mijn vasthoudende meedogenloosheid. Wie niet horen wil die moet maar voelen.