Begin 2004 toen ik nog fractievoorzitter was van Leefbaar Rotterdam, werd door het FNV in samenwerking met de linkse partijen in onze stad een staking van het RET personeel georganiseerd. Een staking omdat landelijk werd bezuinigd.

Ik was toen nog lid van het FNV* en stond op het volle Doelenplein, waar diverse sprekers de menigte toespraken. Omdat ik in die tijd wat landelijke bekendheid had, vroeg ik de organisatoren met mijn FNV-pas in de hand, of ik ook iets mocht zeggen. Na ampele overwegingen werd besloten dat ik de volgende spreker was. De aankondiging werd gevolgd door een ijzige stilte.

In mijn korte toespraak merkte ik op dat de staking volkomen overbodig was en dat de Rotterdamse bevolking nimmer het slachtoffer mocht worden van landelijke politieke acties. “U treft vooral de mensen, die van - en naar hun werk willen” kon ik nog net zeggen voor ik door een aantal stevige RET’ers met een SP-tomaatje op de revers van het podium geknikkerd werd. (hebben later excuses aangeboden)

Nog een beetje beduusd stond ik een op mijn benen te tollen, toen NOS-verslaggever Daan van de Staaij me vertelde : “We hebben alles op beeld. Kijk vanavond maar naar het journaal.”

Ik stamelde: “Ja dat zal wel nieuws zijn, een politicus van de grootste partij, nog FNV lid ook, die op grove wijze de mond wordt gesnoeid.” Daan knipoogde en liep weg.

Gespannen zat ik dus die avond naar het journaal te kijken en ja hoor de bijeenkomst op het Doelenplein werd uitgebreid verslagen. “We gaan naar Den Haag,” riep de plaatselijke FNV-voorzitter. Een paar shots van spandoeken en ook de SP mocht een flinke duit in het zakje doen; daarna basta. Ander onderwerp.

Een paar dagen later vertelde Daan me een beetje schuchter dat zijn redactie het van het podium gooien van een bekende Rotterdamse politicus klaarblijkelijk niet uitzendingswaardig hadden gevonden; het obligate vlagzwaaien en geschreeuw wel! Stel je voor links in diskrediet brengen!(Rijnmond en het RD deden wel verslag)

Dat het systeem van de publieke omroep leed aan gruwelijke kortzichtigheid werd me later nog duidelijker toen in een VPRO-kinderprogramma waar een caviaatje, dat een hokje met “discrimineren is goed” was ingelopen in plaats van “discrimineren is slecht” werd vergeleken met Geert Wilders: Een kinderprogramma!

Vandaar dat ik met enkele vrienden een poging ondernam, dan maar een eigen omroep op te richten. Populistische Omroep Nederland: PON. Een paar dagen later had ik een brief van de advocaat van de steenrijke familie Pon in mijn bus. Andere naam dus en ondertussen waren zowel de Telegraaf (WNL) en Geenstijl (POWNED) ook begonnen. Initiatieven die we snel omarmden, omdat ze hetzelfde doel na streefden: Echte onafhankelijke berichtgeving, ontdaan van pseudo linkse objectiviteit.

Ondertussen wordt helaas bij WNL de vervlakking steeds duidelijker. Natuurlijk vragen ze Baudet wel eens, maar het meerderdeel van de politieke zendtijd wordt besteed aan de kartelpartijen. Powned is jammer genoeg naar de omroepmarge geduwd, dus tijd voor een nieuw initiatief.

Ongehoord Nederland (ON) gaat het opnieuw proberen. Een mooie naam, want als je niet in psalmenboekje van de linkse kerk voorkomt, blijft je mening ongehoord. De initiatiefnemers hebben nog meer ervaring met de partijdige omroepen dan ik; we zijn daarom lid geworden, mijn vrouw en ik.  Nu al 35.000 medestanders, maar het enthousiasme moet voortduren anders wordt het politiek correcte omroepkartel nimmer doorbroken. https://www.ongehoordnederland.nl

*Heb mijn 35-jarige lidmaatschap van het FNV opgezegd, toen ik bij een conflict over de WAO te horen kreeg: “U denkt toch niet dat we een man als u gaan helpen.”