Deze week al die straten bezocht die door VVD-raadslid Dieke van Groningen waren genoemd als invalidenrayons en inderdaad de Buitenhofstraat was met z’n lange rij gereserveerde privéparkeerplaatsen de grootste spekkoper. De kantoorgrappen in Rotterdam waren niet van de lucht. Vroeger had één straat vrijwel altijd dezelfde huisarts en misschien nog wel, dus wordt het reuze spannend welke arts zo royaal is geweest. Daar is vast en zeker ook Vincent Karremans (VVD) buitengewoon nieuwsgierig naar, want de Buitenhofstraat is de Main Street van Essenburg waar hij met succes camera’s heeft laten plaatsen. Ik vergeet nooit de dag dat Nadia Arsieni van D66 smekend aan z'n broekspijpen hing om het niet te doen. Camera’s schenden privacy, zei ze. Ja nog al wiedes, want daar zijn het camera’s voor. Me dunkt ook hard nodig in Rotterdam, want geen ambtenaar doet z’n mond open doet als er in één straat ineens zoveel blessures zijn. Van Groningen suggereerde zelfs een businessmodel. Bart van Drunen (Leefbaar) genoot van die opmerking, tong uit z’n mond, en riep vals lachend: ‘’Zo zo, U durft.’’
Kan Karremans (VVD) de beelden uit de Buitenhofstraat trouwens niet opvragen en samen met Arsieni, die hij het vijfde raadslid van Denk noemt, analyseren? Stephan van Baarle, de fractievoorzitter van Denk, heeft thuis vast een projectieapparaat. Hij heeft er een kapster ook. De beste uit Vreewijk.
Benieuwd hoeveel bewoners van de Buitenhofstraat met één been ze met z’n drieën bij elkaar optellen. Daarna stuur ik het filmpje naar René van der Gijp van Veronica Inside.

Een rare week. Zeven dagen lang spookten die weggeflikkerde 200.000 euro door mijn hoofd die Rotterdam uittrok om te weten te komen of we ons pakweg 300 jaar geleden schuldig hebben gemaakt aan slavernij. Idee: Peggy Wijntuin (PvdA). Drie keer raden wat het antwoord was. Schuldig. Ja, dank je de koekoek. Als Van Drunen (Leefbaar) morgen z’n knip trekt voor een jofele opiniepeiler die moet nagaan en vaststellen wat de automobilist vindt van dat nieuwe vooroorlogse miniatuurbaantje op de ’s Gravendijkwal dan krijgt hij jubelend maatwerk voor z’n geld. Judith Bokhove (GroenLinks) voor dezelfde opdracht trouwens óók. Daarom had ik Wijntuin maar meteen haar zin gegeven. Excuus? Voilà.
Ja, ik vind dat slavernijmonument op de Lloydkade gerechtvaardigd, en ja, die oudjes zijn vroeger geen lieverdjes geweest, en ja, Wijntuin heeft rootsmatig recht van spreken, maar de geestdrift waarmee Natascha Mohamed-Hoesein (Denk), Ercan Büyükçifçi (Nida) en Duygu Yildirim (PvdA) die verre nazaten van ouwe Rotterdammers in de openbaarheid op de knieën willen krijgen, moet me toch nog eens worden uitgelegd. Tenzij de VOC-vloot van Jan-Peter Balkenende (CDA) landen bezocht die niet in mijn geschiedenisboeken zijn opgenomen.

Tenslotte nog een klein horecatriomfje gelezen op het twitteraccount van Elene Walgenbach (D66), bekend als het feestmeisje van Rotterdam. Ze prees horecawethouder Said Kasmi (ook D66). Als corona voorbij is, gaat hij de horeca pitchen. Op een stille morgen was hij op het stadhuis schuw in een hoekje gaan zitten om z’n eitje te leggen. Broek omlaag, persen en als je dat nu maar lang genoeg doet dat, had Walgenbach gezegd, flink persen, dan komt het vanzelf. Ze had stiekem staan kijken. En ja hoor, tussen de benen van Kasmi voltrok zich in hurkzit een wonder en ook Chantal Zeegers (D66) had daarna de hele nacht geen oog dicht gedaan. Het ei kreeg ook gelijk haar naam. Dus laten we nu ook eens onstuimig blij zijn met de jonge Rotterdamse Democraten die niet alleen wethouders en geld verkwisten (Hoekselijn, Schiekadeblok, Feyenoord City), maar ook bereid zijn een miljoentje of vier, vijf, vrij te maken voor de factor gezelligheid in een stad die in hun ogen cultureel en culinair moet pronken. Nu is het door corona een praalgraf.