Nou, dat dit ooit uit mijn toetsenbord zou komen. Ik mis een D66-wethouder. Jaja het witte wijn zippende middendeel van Rotterdam. Ik weet het.

Alleen ik heb Pex Langenberg meegemaakt als wethouder toen ik in de gemeenteraad zat. En ik zal je één ding vertellen. Het was een originele. Heb contact gehad met zijn medewerkers. Sterker, heb ook nog debatten gevoerd met hem. Maar ik zag altijd een kwinkslag. Een soort van niet geloven in de positie die hij had als wethouder. Was een kwajongen. Zoals Nescio ooit schreef: we waren jongens maar wel lieve jongens.

Hij had andere ideeën. Zo wilde hij graag dat de Ferrodome weer het aardse middelpunt zou zijn van het nachtleven in Europa. Ik had ooit een gesprek over een snel fonds voor de kunsten. Daar kon je dan gewoon duizend euro of meer ophalen voor een gek idee. Hij antwoordde in zijn werkkamer: “Ja maar dat moet dan wel meer zijn dan dat iemand in een boom gaat hangen en zegt dat het kunst is?” Mijn antwoord was: “waarom niet?”

En toen zag ik Pex Langenberg. Hij glimlachte. Hij dacht waarschijnlijk ook: “waarom niet?”

Pex zat niet gevangen in dogma’s. Helaas heeft hij zeer netjes afscheid genomen van de Raad toen de Hoekse Lijn uit de klauw liep. Maar laten we eerlijk zijn, z'n opvolgers deden het niet beter. En dan hebben we het nog niet over Feyenoordcity en het Warmtebedrijf. Ik ken mij klassiekers.

Ik heb een warme herinnering aan Pex Langenberg. Persoonlijk in de spaarzame privégesprekken die we hadden en ook in het debat in de raad. Ik had graag nog een businessclass vliegreis naar Google in de VS betaald namens de SP. Was een debat over het verkeerscirculatieplan. Is in het archief.

Het is er niet meer van gekomen. Onze wegen zijn uit elkaar gegaan maar ik weet wel dat we aan onafhankelijke denkers als Pex Langenberg nu meer dan ooit behoefte hebben.

Goede reis, Pex, in welke reis je ooit hebt geloofd.