David Bowie. 2013. Hij had tien jaar niets gedaan en opeens was daar de nieuwe Bowie. Geen marketing. Het was er opeens. En een hele grote hit.

Dus Rotterdam: where are we now?

Bowie brengt een ode aan het Berlijn van na de oorlog. Iets dat ik wel herken. Ben er redelijk veel geweest. Ik heb heel veel gehoord dat dat Berlijn heel erg leek op Rotterdam voor de marketing. Zeg jaren zestig, zeventig en tachtig. En dat heb ik ervaren.

Speedtown.

Ik ben er geweest. Zowel in Berlijn als in Rotterdam. Legendarisch. 

Maar where are we now?

De D66-vorm van uitgaan. Nou dan weet je het wel. Café Latte in plaats van Tequila om vijf uur s nachts.

Met worm maar volgens mij was dat Mescal.

Het wordt natuurlijk helemaal niets met dat D66 uitgaan. Je moet hopelozen hebben. Mislukte kunstenaars. Schrijvers die kunnen schrijven maar miskend zijn. En vooruit, nog een paar gesjeesde tiktokkers. Anders komt de hipheid uit een pakje Knorr. Te zout, teveel kunstmatige toevoegingen voor je eigen vlees.