Lieve kinderen,

Ooit Ieefden hier trollen, prinsen, tovenaars, elven en ridders zonder paard. Zij hebben Rotterdam gemaakt in de vorige eeuw waar wij nu de vruchten van plukken.

Ze zijn vergeten. Verguisd en opgeborgen in een doos van de geschiedenis waar van niemand meer iets van wil weten. Want we hebben nu spreadshits. Waar we de hele dag naar kijken. We hebben stadsmakers waar we allemaal dingen zoals veren in elkaar steken. 

O, wat zijn we lekker bezig op kosten van de zaak. Van de gemeenschap. Hobby’s betaald door de minima denk ik dan. 

Uurtje factuurtje waar de bezoekers van de Pauluskerk toch weer een maand van kunnen eten. Losgezongen van de werkelijkheid. Vastgeklonken in een zelf gecreëerde werkelijkheid van gelijkgestemden in een overpriced huis. Verheven boven het plebs.

Inderdaad zeer inclusief.

Vroeger hadden we dat niet. Waren we blij met de Full Moon. Gelukkig met de speed uit de planken van het Tramhuis. Of de Take Five. Playing ground van Vaandrager, Deelder, Kraat, Moonen, Vogel, Sleutelaar, Citroen, Van Persie (de vader die niet kan voetballen) en nog zoveel meer Rotterdamse helden die zonder Stadsmakerslol de stad hebben gemaakt. Tot wat die nu is. Het is een lijst namen waar Bordewijk wel raad mee wist. Bordewijk?

Tja, het is moeilijk hè bij al die leuke, relatieborrels en bijeenkomsten nog even de Rotterdamse culturele geschiedenis mee te nemen. Want we zijn zo leuk bezig met z’n allen. Nee, even de Bugaboo parkeren bij die leuke café latte tent. Hebben we het er even over. 

Extra shotje? Espresso dan. 

Dood in de pot. De hond is allang weggevlucht.

Tijd voor respect en toekomst.

Ik zal de komende tijd de echte Rotterdamse helden uit de vorige eeuw beschrijven. Uit respect voor wat ze hebben gedaan en uit irritatie over de café latte bourgeois deken die nu over de stad hangt.