Het is te zot voor woorden dat de gemeente Rotterdam in een tijd waarin de prijzen van woningen fors aan het dalen zijn startersleningen in stand wil houden. Het verstrekken van dit soort prijsverhogende leningen van 30.000 euro aan jongeren (tot 35 jaar) die hun eerste huis willen kopen, is een misplaatst initiatief in een woningmarkt, waar tegenwoordig (weer) gewoon onder de vraagprijs kan worden geboden. Tien procent afdingen? Het is gewone handel dezer dagen. Kranten melden dat woningen soms wel voor veertig mille goedkoper verkocht worden. Breaking news! 

Van startersleningen maken voornamelijk jonge mensen uit welgestelde milieus gebruik. Daarentegen worden ze nauwelijks verstrekt aan - ongeacht hun leeftijd - sociale huurders, die door verhuizing van goedkope huur naar koop een doorstromingseffect hadden moeten genereren, waar de hele volkshuisvestingswereld al jaren naar uitkijkt.

Rotterdamse startersleningen hebben derhalve een nogal elitair karakter. 

Een recente oproep van Léon Groenemeijer van ABF Research aan de gemeentelijke bouwen-en-wonenpolitici om te stoppen met deze prijsopdrijvende flauwekul heeft helaas niets uitgehaald. 

De gemeenteraad dreigt op 2 februari definitief voor een voortzetting van het systeem te kiezen. Met een kleine aanpassing. Die komt er - vrij vertaald - op neer dat meer leningen mogen worden verstrekt aan starters met rijke ouders. Ook dat nog. 

Om startersleningen in Rotterdam mogelijk te maken heeft de gemeente zes miljoen uit de Eneco-middelen beschikbaar gesteld. Dat gebeurde in 2021, toen je nog moest overbieden op koopwoningen. Ook zonde van het geld is dat de gemeente toen bijna zes ton kwijt was aan ‘overige kosten’. 

Is de aanhef van dit epistel dat het te zot is voor woorden dat startersleningen blijven bestaan, geëngageerde prietpraat? Dacht van niet.