Stel een werknemer laat zijn baas en collega’s in de steek om bij de concurrent meer te gaan verdienen. Hij maakt zijn overstap overal luidruchtig bekend in de hoop klanten mee te nemen. Welke baas en welke collega’s zouden zo’n werknemer, als hij volkomen is afgebrand, na zijn met veel bravoure aangekondigde stap nog liefdevol terugnemen?

In het gewone leven geen enkele normaal denkende baas, maar bij de publieke omroep denk men daar anders over. Twan Huys is weer teruggekeerd in het warme en lucratieve nest van de staatsomroep.

Ik moest eraan denken toen ik hem op De Vooravond bij Fidan Ekiz aan tafel zag (ik volgde het weer ademloos) Hij pikte weer even zijn  € 1500,-  presentie-centjes mee. Hij is ook weer presentator van Buitenhof.

Zelf heb ik een uitermate negatieve ervaring met hem, toen hij me live met zichtbaar genoegen onaangekondigd in een debat met een Marokkaan uit 020 en een confrontatie met de toen net nieuwe burgemeester gooide (ik was uitgenodigd voor een interview) Iets dat absoluut ook bij de staatsomroep geen gewoonte was, maar voor mij werd een uitzondering gemaakt.

Sindsdien volg ik hem met de nodige argwaan, zoals ik ieder programma van de staatsomroep met argwaan volg (op Vooravond na natuurlijk)

Zijn terugkeer bewijst, dat RTL en de staatsomroep niet concurreren: dat hier daadwerkelijk sprake is van een kartel.

Die bewijzen zijn er te over. RTL nieuws is linkser dan de NOS; heel zelden vragen ze vertegenwoordigers van de tweede partij in ons land (PVV) om een mening. De staatsomroep zou het liefst stoppen met reclame uitzenden, iets dat gunstig uitwerkt voor RTL. Ze maken ook reclame voor elkaars programma’s in de diverse shows en ze hebben samen besloten dat de Nederlandse kijkers op zowel zaterdag- als zondagochtend van nieuws verstoken blijft. Uiteraard wordt wel de schijn opgehouden door net te doen of Jinek en Op 1 elkaar bestrijden, maar soms is er meer sprake van elkaar aanvullen dan concurreren. In schijn elkaars concurrent, maar in de praktijk afspraken om de markt te verdelen en de invloed te behouden: inderdaad een kartel !

Toine Huys is een uitermate geslaagde journalist. Na een driejarige opleiding via regionale omroepen (natuurlijk ook die van 020) naar de staatsomroep. Correspondent in Amerika en uiteindelijk vaste presentator met landelijke bekendheid. Kroon op zijn werk had de lucratieve overstap naar RTL moeten worden. Iets waar de doorsnee journalist alleen maar van kan dromen.

Naast zijn mooie carrière valt bij Huys nog iets op: hij is geweldig politiek correct: hij deugt voor duizend procent. Zelfs tuig als Holleeder kon op zijn begrip rekenen. Hij gaat pas verzitten en enthousiast worden als hij van zijn redactie vermeend rechts aan mag pakken (ik weet er alles van)

Zijn liefdevolle opvang bij de staatsomroep na zijn RTL “misstap” heeft dus ook een andere betekenis. “Wiens brood met eet, wiens woord men spreekt” werkt in de praktijk!

Het is een teken aan alle journalisten, dat politiek correct zijn heel goed voor je carrière is.  Dat zelfs een overstap naar de zgn. concurrentie met de mantel der liefde wordt bedekt als je maar doet wat de medialeiding van je verwacht.

Zou dat de reden zijn waarom 90% van de vaderlandse journalistiek over de grote problemen in onze samenleving, zoals criminaliteit, opvang economische vluchtelingen, groeiende islamisering, sluiten van grenzen etc. hetzelfde denkt?

Het vaandel van Toine wappert en met toewijding en latente hoop volgen ze het! Wie weet pikt één van die meneren of mevrouwen uit Hilversum ze er wel een keertje uit ?