250 Rotterdammers vonden onlangs een brief van de gemeente op hun mat met een niet mis te verstane boodschap: “Uw erfpacht loopt af, 140 ruggen aub”. D

it bedrag komt in veel gevallen boven op de gemiddeld 100.000 euro kosten voor funderingsherstel, investeringen voor verduurzaming en asbestsanering. We vragen hiermee nogal wat Rotterdamse huiseigenaren.

In Rotterdam hebben ruim 30.000 bewoners en bedrijven een tijdelijk erfpachtcontract. Bij een erfpachtconstructie is de woning in bezit van de huiseigenaar, maar blijft de grond onder de woning van de gemeente. In ruil voor het gebruik van de grond onder de woning betaalt de huiseigenaar een soort huur in de vorm van een canon. In de komende jaren zullen veel erfpachtcontracten aflopen, waardoor zo’n 25.000 Rotterdammers een brief van de gemeente kunnen verwachten met daarin het prijskaartje voor het afkopen van hun erfpacht. Het is overigens niet alsof bewoners niets voor de afkoop van hun erfpacht terug krijgen. Zij worden namelijk eigenaar van de grond onder hun huis.

Waar het wringt is dat bewoners een enorm bedrag voor hun kiezen krijgen waarvan je geen idee hebt hoe het is samengesteld. De prijs van het afkopen van erfpacht is bijna verdubbeld en taxatierapporten worden niet met bewoners gedeeld. Daarnaast is de jaarlijkse canon verhoogd van 3.56% naar 5.11% van de grondprijs, waarmee deze twee keer zo hoog is als in Amsterdam. Onlangs was ik bij bewoners in Ommoord thuis. Hun verontwaardiging ging niet zozeer over de afkoop zelf. Zij begrijpen ook wel dat er voor afkoop erfpacht betaald moet worden. Maar de hoogte van het afkoopbedrag, de stijging van dit bedrag in de afgelopen jaren en het gebrek aan transparantie, leidt tot veel ergernis.

In het debat heeft de wethouder aangegeven dat de stijging van de canon te maken heeft met ons grondprijzenbeleid. En dat de waarde van de grond wordt bepaald door middel van een methode die we in Rotterdam al jaren hanteren. Het maakt mij geen bal uit wat voor methode de gemeente gebruikt. Het gaat erom dat de gemeente een redelijke prijs aan bewoners vraagt. Als een bepaalde methode niet leidt tot een redelijke prijs, moet de methode worden herzien. Geen systeemdenken maar redelijke uitkomsten voor de Rotterdammers.

De wethouder lijkt veel begrip te hebben voor onze zorgen. Dat heeft er in elk geval toe geleid dat op mijn verzoek taxatierapporten vanaf nu op aanvraag beschikbaar komen. En dat de wethouder nog eens gaat kijken naar het gehanteerde canonbedrag. Wordt vervolgd!

- Diederik van Dommelen is gemeenteraadslid voor de Rotterdamse VVD