Dat Poetin een agressor in spé is, is voor vriend en vijand van Rusland niet bepaald een diep bewaard geheim. En dat vroeg of laat deze agressor zich zou gaan manifesteren is natuurlijk ook geen rocket science. Tel daarbij op dat Poetin heerser is van een Rusland waar al eeuwen slechts enkele vooraanstaanden het hele land besturen en het horrorscenario van wat zich momenteel uitrolt in Oekraïne is zeer realistisch te bedenken.

Het is allang overduidelijk dat het Poetin een doorn in het oog is dat Oekraïne zich zo afzet van het voormalige Russische Rijk, De Sovjet-Unie. In taal, in bestuur, in leven is Oekraïne stapje voor stapje losgeweekt van de oligarchie Rusland en meer en meer tegen het Westen aan gaan schuren. Ondanks dat het bijna onvoorstelbaar is dat Rusland die zo verweven is in haar hele geschiedenis met het buurland Oekraïne, haar broederland, de hoofdstad Kiev, de moeder van Russische steden volgens Poetin, zou gaan aanvallen waren de tekenen dat de alleenheerser en agressor Poetin zich aan het opmaken was voor deze actie zichtbaar.

Dat de rest van de wereld zich daarmee overvallen voelt kan natuurlijk niet waar zijn. Is ook niet waar. Maar het past niet in de manier van denken van onze leiders die al decennialang alles via de bureaucratie en vergadertafels weten op te lossen. Als lid van die gemeenschap ben ik daar overigens wel supertrots op. Ik zou niet graag onderdeel van een samenleving willen uitmaken die bij het minste of geringste maar de wapens oppakt en de andersdenkende de hersens inslaat. Krap 10 jaar geboren na de Tweede Wereldoorlog en bewust de Koude Oorlog meegemaakt hebbende ben ik wel van die diplomatie, van die sancties en die geleidelijk aan opgelegde strafmaatregelen.

Maar als het dan ook zover is dat een Poetin zonder medeweten van zijn volk zich als een agressor opstelt en een land als Oekraïne binnenvalt dan moet de wereld met al haar diplomatie en gepolder ook wel de kaart van de sancties durven trekken. Dan moet je als wereld direct en à la minute een plan van strafmaatregelen uitrollen. Ook al doen die strafmaatregelen ons ontzettend pijn, gaan die financieel een behoorlijke aderlating betekenen en gaan we dat ook direct voelen in ons dagelijks leven.

En die maatregelen moeten tot het laagste niveau in onze samenleving dan ook genomen worden. Als gemeente Rotterdam kijk je direct naar wat je kunt doen als stadsbestuur om duidelijk te maken dat je Oekraïne steunt. De Oekraïense vlag op het stadhuis hijsen, de Erasmusbrug in de kleuren van de vlag zetten waren daar mooie eerste symbolische stapjes in. De vlag van de Russische Federatie in de Vlaggenparade op de Boompjes verwijderen is een tweede signaal op lokaal niveau van hoe Rotterdam over deze situatie denkt.

En ook een logische stap om duidelijk te maken dat Rotterdam, de op een na grootste stad van Nederland, deze agressie van Rusland of eigenlijk van Poetin niet tolereert is de Rotterdamse banden met de zusterstad Sint-Petersburg door te snijden. Sinds 1984 heeft Rotterdam een vriendschappelijke band met Sint-Petersburg. En ondanks dat ik mij besef dat vele Russen tegen het handelen van Poetin zijn, iets wat wij ook zien op TV, is het toch goed om dit signaal af te geven. Alle druk die wij kunnen uitoefenen anders als met onze tanks en mitrailleurs Oekraïne binnentrekken om de Russen te verjagen, moet nu ingezet worden.

Nu hebben we als Rotterdam nog de kans om die weg van diplomatie te bewandelen. Dat duurt geen dagen of weken meer, dus ga alsjeblieft als Rotterdam niet achter de feiten aanlopen waar iedereen in de sport, de politiek, de cultuur wel al die signalen afgeeft.

Natuurlijk zal Poetin er werkelijk geen seconde van wakker liggen. Maar het zal hopelijk de inwoners van Sint-Petersburg, als het ze bereikt, wat ook nog te betwijfelen valt, wel iets doen. Het zal de inwoners van Rusland duidelijk maken dat de hele wereld van hoog tot laag Poetin niet steunt in zijn oorlogszuchtige gedrag. Want één ding is zeker, als het Russische volk niet doordrongen raakt van de waanzin van deze man en in verzet komt tegen Poetin zal de rest van de wereld geen schijn van kans maken met al haar sancties, in het voorkomen van een volgende wereldoorlog.