Ook ik ben wat traag van begrip. Daarom reageer ik nu pas op de uitlating van Marco Pastors dat zoveel bewoners van Rotterdam Zuid licht verstandelijk beperkt zijn. Ik geloof zonder meer dat dit het geval is. Ze zijn ook goed vertegenwoordigd in het bestuur van het NPRZ.

Want neem nou de Stem des Volks zelf. Die is weliswaar zo slim deze uitlating te doen op het moment dat zijn Uitvoeringsprogramma NPRZ naar de Gemeenteraad gestuurd werd. Dat heeft de Raad zoveel vergadertijd gekost dat het programma zelf er soepeltjes doorheen gekomen is. Maar daarmee houdt het dan ook wel op. Hij heeft het pedagogisch benul van een slavink en met zijn trage leercurve en zijn obsessie voor leertijduitbreiding moet hij wel ergens op het autismespectrum worden geplaatst. Bovendien, je woont al zeker 25 jaar op Zuid waarvan 11 jaar als directeur van een programma dat gericht is op de kwaliteit van leven van de bewoners. Hoe kan het dan dat je er nu pas achter komt dat zovelen van hen een beetje dom zijn? Wat is er dan mis met je eigen waarnemingsvermogen?

Onderwijs, boven dom

Dan de schoolbesturen. Die laten zich gebruiken, door de ouders te verplichten dat hun kinderen aan de wekelijkse 10 uur leertijduitbreiding meedoen. Daarmee misbruiken ze gezag waartoe ze niet bevoegd zijn en zadelen ze hun directeuren op met de rol van leerplichtambtenaar. Verder laten ze gebeuren dat hun scholen ook de voedselvoorziening van de kinderen moeten verzorgen, alsof er geen buurthuizen zijn waar dat veel beter kan.  En door zich eenzijdig verantwoordelijk te maken voor de schoolprestaties van de kinderen zadelen ze hun personeel op met een mission impossible. Want ze pikken het dat hun ‘partners’ in het NPRZ het opzichtig af laten weten als het gaat om omstandigheden buiten de school die het werk van de leraren bemoeilijken: structurele armoede, slechte huisvesting, afbraak van vormende vrijetijdsbesteding en wijken die als los zand aan elkaar hangen.

Wat niet nodig is want die omstandigheden kunnen door het Rijk, de woningcorporaties en heel wel worden verbeterd. De schoolbesturen laten hun leraren zich dus het schompes dweilen waar anderen de kraan openlaten, niet beseffend hoe grensoverschrijdend dat is. Willens en wetens bovendien want ik heb ze er op aangesproken. Geen wonder dat de burn-out en uitval onder leraren en de personeelstekorten in het onderwijs op Feijenoord en Charlois zo exorbitant hoog zijn. Hoe dom kun je zijn, zeg.

Van toeten noch blazen

De gemeente is ook niet de snuggerste. Die zou toch moeten weten dat het de mensen van de dagelijkse pedagogische praktijk zijn, en niemand anders, die het verschil maken in de kansen en de vorming van de jeugd? In zorg en welzijn, sport en cultuur, kind- en jongerenwerk, in de speeltuinen en de voedseltuinen.

Het tegendeel is het geval, waardoor de ouders arm, dom en onmondig worden gehouden. En waardoor de werkers van de dagelijkse praktijk stelselmatig het vel over de oren wordt gehaald, door ze via aanbestedingen uit de wijken weg te organiseren, door ze te teisteren met de tirannie van het new public management die hen ’t hert doorwondt, of door ze de financiële steun te onthouden en zelfs af te pakken waardoor hun belangrijke werk niet kan bloeien zoals het hoort. Beleid wat bovendien leidt tot permanente personele wisselingen in de wijken, waardoor er helemaal niets terechtkomt van de zo veelbelovende Children’s Zone. En vervolgens zijn ze compleet verrast dat het beroep op jeugdzorg de spuigaten uitloopt en steeds meer kinderen vatbaar zijn voor de criminele verleiding. Ze weten van toeten noch blazen, die daar in het Timmerhuis waar het beleidsapparaat van het asociaal domein zich ophoudt.

Boter op zijn hoofd

De rijkspartner in het NPRZ blinkt evenmin uit in verstand van zaken. Die sluit liever de ogen voor het abominabele jeugdbeleid waar hij medeplichtig aan is, zo heb ik ondervonden in mijn contacten met het ministerie van BZK. Of zou dat ook komen omdat Hugo de Jonge als verantwoordelijk minister boter op zijn hoofd heeft? Per slot van rekening was hij als wethouder lange tijd verantwoordelijk voor dit flutbeleid van 11 jaar NPRZ, waarvan toch duidelijk is dat het volstrekt gefaald heeft.

Bovendien neemt het Rijk een loopje met het grondwettelijk recht op bestaanszekerheid, waardoor armoedebeleid neerkomt op een enorme jungle aan toeslagen, compensatieregelingen liefdadigheid. Complete kuddes kreupele paarden worden achter de wagen gespannen en het is voor velen een verdienmodel geworden. Als je dat niet snapt dan is er toch iets mis met je verstandelijk vermogens, zou ik menen.

Ver van huis

De woningcorporaties geven ook niet thuis. Die schijnen niet te snappen dat een fijne en betaalbare woning van groot belang is voor de kansen en vorming van de jeugd: voor spelletjes, hobby’s en huiswerk, om vriendjes te kunnen ontvangen, voor privacy en goede nachtrust. In plaats daarvan slopen ze de sociaal huur onverdroten onder het achterwerk van de minder fortuinlijke gezinnen vandaan.

Waarheen Ahmed?

En gaf de Edelachtbare, tevens voorzitter van het NPRZ-bestuur, in het verleden nog wel eens blijk van pedagogisch besef, dat is inmiddels ook ver te zoeken. Tegenwoordig grossiert hij in nieuw-flinkse law and order teksten en belerende praatjes zoals indertijd na de avondklokrellen. Terwijl hij eerder gewaarschuwd is voor dit soort ontsporingen, als het jeugdbeleid van het NPRZ zo blijft zoals het. Verstandig is anders.

Nou ja, licht verstandelijk beperkt?

Op zich is het goed dat de minder verstandelijk begaafde bewoners op Zuid zo ruim vertegenwoordigd zijn in het NPRZ-bestuur. Zo absoluut is het democratisch tekort dus ook weer niet. Maar met hun beleid maltraiteren deze bestuurders de werkers van de pedagogische praktijk, schaden ze de belangen van de bewoners en schenden ze de rechten van hun kinderen. Terwijl ze beter moesten weten. Dat maakt ze niet licht, maar zwaar verstandelijk beperkt.

Dan zijn de meeste bewoners van Rotterdam Zuid toch heel wat slimmer.