Annexatie. Rusland annexeert delen van Oekraïne.

Zou de rijdende rechter invliegen? Altijd leuk man, met een erfafscheiding. Lachen man. Die snor met pet op een trapleer. Putin zou er bang van worden.

Iedereen in rep en roer. Nu zal ik maar gelijk zeggen dat ik het niet eens ben met deze annexatie. Maar dat is, ben ik bang, voor de bühne. De smerige realiteit is helaas anders.

We hebben als mensheid nooit anders gedaan dan annexeren. Eigen maken wat voorheen van anderen was.

 ‘Overspel? Nee, natuurlijk u niet.’ 

Die wereldorde waar we in geloven, die stamt van na de Tweede Wereldoorlog. De Verenigde Naties. Als baken van nieuwe hoop.

Zo verenigd zijn we nooit geweest. We zijn al jaren in oorlog. Ik ga ze niet opnoemen. Mensenrechten worden per seconde geschonden. En maar resoluties aannemen. Wie helpt de vrouwen in Iran? Nou? Iemand? Internationale druk? 

Denk niet dat het op al die machthebbers in de wereld met Rolex, Maseratie en een bootje indruk maakt.

Zo donker is de wereld. De Zuidas financieert of Londen downtown.

En over annexaties. De VS hebben onbeschoft veel gebied van de Indianen geannexeerd. En de helft van Mexico. Nadat de Spanjaarden weer het wereldrijk van de Inca’s hadden geannexeerd. 

Wij zelf dachten ook: ‘dat gebied achter de specerijen, hoe heet dat?’ Annexeren maar.

Keur ik het goed? Nope. Maar dat doet niet terzake.

Rotterdam wist er ook raad mee. Hillegersberg, Delfshaven, Kralingen, Overschie, het hele havengebied. Alleen Rozenburg heeft per referendum gekozen voor Rotterdam.

Maar alle gekheid op een klein stokje. Laten we heel erg gelukkig zijn dat wij in Europa nog in dat kleine dorpje wonen aan de oceaan. Beschermd door een toverdrank dat moderne democratie heet. Ontstaan in Zutphen. Maar daarover later meer.

En binnenkort beschermd door een defensie waar niemand mee wil kloten. Hoop ik.