Leefbaar wil terug in het besliscentrum van Rotterdam en niet opnieuw - zoals vier jaar geleden – als grootste politieke partij buitenspel worden gezet.

In 2018 lukte dat links Rotterdam met één appje van de toenmalige fractievoorzitter Barbara Kathmann van de PvdA. Ze schreef op de bluf aan de VVD: we kunnen ook in zee met Denk en Nida. Die willen wel.

De twee moslimpartijen hadden bijelkaar zes zetels in de aanbieding voor GroenLinks, D66, PvdA, CU-SGP en CDA, die in verschillende samenstellingen in elk café op de Meent met elkaar hadden zitten scharrelen. De VVD had vijf zetels in petto.

De jonge onervaren liberalen schrokken zich het lazarus van het dreigement en kozen eieren voor hun geld. Later bleek Kathmann blufpoker te hebben gespeeld.

Nu vier jaar later is Leefbaar opnieuw de grootste politieke partij van Rotterdam. Wel met één zetel minder dan in 2018, maar nog altijd met 10 en veiligheid als topprioriteit.

Vandaag polst een verkenner bij de andere partijen of zij die pre van Leefbaar steunen. De VVD in elk geval wel. CDA en 50Plus vast en zeker ook, maar dat zijn dan nog maar 18 zetels. Voor een meerderheid in de gemeenteraad moeten er dan nog 5 bij.

Denk en GroenLinks doen net alsof criminaliteit niet bestaat en vallen af. De Partij van de Arbeid ook, want dat is de historische vijand van Leefbaar. Oprichter Sørensen zou een rolling krijgen als er met de rooien zou worden samengewerkt. En dus moet D66 overtuigd worden dat het gebruik van mosquito’s, het installeren van méér veiligheidscamera’s, de normalisatie van preventief fouilleren, en als het moet daders een paar dagen ouderwets op water en brood, niet criminaliseren is maar opvoeden.

Vroeger was thuis een opvoedend pak op je broek heel gewoon. Op school ook. Voor wijkagenten dook de jeugd van schrik de kelder in. Er zullen dus wat oude beelden bij Polygoon gekocht moeten worden om dat te bewijzen, want fractieleider Chantal Zeegers van D66 is van een jongere generatie. 

Leefbaar en de VVD hebben wel één geluk: ze staat te popelen om wethouder worden. De tweede en derde mazzel: ze is altijd vrolijk en houdt van een moezelwijntje. Er schiet me zelfs nog een vierde te binnen: haar collega Nadia Arsieni, die vier jaar lang merkwaardig pamperende standpunten had over messentrekkers en die gasten zelfs gratis bokslessen aanbood, desnoods in haar favoriete shishalounges, keert niet terug in de raad. Mogelijk dat D66 nu wel durft in te zien dat de stad door onveiligheid naar de gallemiezen gaat.

Even zo goed blijft D66 gaandeweg de onderhandelingen politieschichtig en koerst het gewoon met GroenLinks, PvdA, Volt, BIJ1, Partij voor de Dieren, ChristenUnie, SP en het altijd inschikkelijke CDA naar dezelfde krappe meerderheid waarmee Rotterdam de laatste vier jaar aan files, windturbines en veel straatvuil is geholpen. Maar dat kost de belastingbetaler dan wel een nog grotere berg aan wethouders dan nu. Tenzij de VVD voor de tweede achtereenvolgende keer genoegen neemt met die asociale verkeersfratsen van GroenLinks.

De slotvraag is dus waarmee D66 te paaien is? Dat is met een royaal cultuurbeleid, zoveel mogelijk festivals, nachtvalderalderie in de horeca, veel nieuwe starters- en studentenwoningen en twee lekkere wethoudersposten. Succes.