In december 2021 kwamen de eerste signalen van misstanden bij Humanitas. Twee maanden daarop volgde de motie van raadscollega Mohamed-Hoessein met de boodschap: onderzoek de financiën en doelmatigheid van het welzijnswerk. Drieënhalf jaar later zien we vooral rapporten. Geen antwoord op de kernvraag: Is het geld goed besteed?
Hier faalt een wethouder.
De feiten zijn glashelder. Het ging om 21 miljoen euro gemeenschapsgeld. Voor een van de armste gebieden van onze stad. Er kwamen meldingen van intimidatie en belangenverstrengeling en een onveilige werkcultuur.
Er waren financiële tekorten bij de moederorganisatie. Daardoor rees de vraag of er welzijnsgeld is weggesluisd. En ondertussen bleven tonnen onbesteed of facturen te laat betaald.
De Ombudsvrouw is duidelijk: de gemeente handelde traag en ontwijkend. Bovendien werd de behoorlijkheidsnorm geschonden. Toen vervolgens het adviesburo EY een aanvullend onderzoek adviseerde, schoof wethouder Achbar dat terzijde. Met als gevolg drie jaar later: we zijn geen steek verder.
We geven 129 miljoen euro uit aan welzijn, waarvan 50 miljoen aan de gecontracteerde welzijnsopdracht. En nog steeds weten we niet waar dat geld aan opgaat.
Het jaarverslag van WIN010 somt van alles op, maar de vraag blijft: wat is het effect? Wie bereiken we, en wie niet?
Juist de sociale initiatieven in de wijken weten dat het beste. Zij bieden stabiliteit en vertrouwen in de buurten en een plek waar mensen terecht kunnen en gehoord worden. Helaas benut de wethouder die totaal niet.
Hoe kan het dat we nu ineens 106.000 mantelzorgers hebben, waarvan zogenaamd slechts 3 procent overbelast is? In 2022 waren het er tienduizenden minder en voelde 23 procent zich zwaar belast. Welk wonder heeft zich hier voltrokken?
Hetzelfde zien we bij de eenzaamheid onder ouderen. Na corona: 56 procent. Nu ineens 50 procent. Welke heilige moeten we aanroepen om zulke cijfers te geloven?
En nu mijn ergernis.
Terwijl de raad en de Ombudsvrouw vroegen naar de besteding van miljoenen kwam de wethouder met niets anders dan procedures en loketten. Hij verschuilt zich achter papieren processen en kijkt weg van de echte vraag: wat heeft dit welzijnsgeld opgeleverd voor Rotterdammers? In de wijk Feijenoord en in de rest van de stad?
Sorry, maar we hebben op Welzijn een wethouder die vier jaar lang niets heeft opgebouwd, geen enkel toetsingskader heeft ontwikkeld en toch gaat er jaarlijks bijna 130 miljoen naar welzijn zonder dat we als gemeenteraad weten wat het oplevert.
Antwoorden komen niet via moties en niet via meldingen van de ombudsvrouw. Dat is een klap in het gezicht van de gemeenteraad en een ernstige belediging voor de Ombudsvrouw. Deze wethouder zit vast in het pluche, maar vindt wel tijd voor snoepreisjes naar Saoedi-Arabië. Wonderlijk. Hij bouwt moskeeën en organiseert iftars op het stadhuis, volgt pretentieuze managementcursussen, maar weet het welzijnswerk in Rotterdam niet op orde te brengen.