De mooiste baan voor een oud wethouder is bestuurder bij een woningbouwvereniging. De salarissen liggen meestal ver boven de twee ton en de raad van toezicht let niet op. Het zogenaamde derivatenschandaal bewees het ooit (zoek op en huiver).

Fout, want PVV

De regering heeft besloten om de huren van sociale woningen twee jaar niet te laten stijgen. Nou zou je verwachten dat linkse partijen daar blij mee zijn, maar – let op - het is wel een idee van de PVV.

Ik heb zelf ooit ervaren dat voor veel linkse “denkers” het politieke leven heel eenvoudig is. Komt het van een partij, die bezwaar maakt tegen de islamisering van ons land, dan is het fout.

In onze stad heeft de PvdA ooit tegen een motie gestemd om het OV voor 65-plussers gratis te maken, omdat het een motie van Leefbaar Rotterdam betrof.

Een jaar later kwamen ze zelf met een identieke motie*. Nu kiezen de linkse partijen in Den Haag plotseling de kant van de stinkend rijke woningbouwcorporaties. Een groot probleem in ons land: het woningtekort kan niet worden opgelost. De woningbouwcorporaties, die decennia geld hebben opgepot, kunnen ineens niet meer investeren, omdat ze twee jaar een deel van de huren (de laagste) niet mogen indexeren.

NPO doet mee

“Waarom kijk je dan ook, je weet toch hoe ze zijn” sneerde mijn vrouw naar me, toen ik hoofdschuddend en scheldwoorden bezigend naar de buis zat te kijken. “Waar hebben ze die in hemelsnaam gevonden?”, merkte ik nog op voor ik moedeloos weg zapte. Bij Nieuwsuur (NPO) zat een oudere man in een sociale woning en hij klaagde over het feit dat de woningbouwverenigingen geen huizen meer konden bouwen en geen woningen meer kon verbeteren door die verschrikkelijke regeringsmaatregel. Hij was best bereid honderd euro per maand meer te gaan betalen voor zijn sociale huurwoning!

Uiteraard lieten ze geen huurders horen, die tevreden waren dat ze zich twee jaar geen zorgen hoefde te maken over een huurverhoging. Ze bijten niet in de hand van de oppositie, die ze zo overvloedig wil blijven voeden.

Bulken van het geld

Decennia ontvangen de woningbouwverenigingen teveel huur. Ze gebruiken het overschot om te investeren in nieuwe woningen en onderhoud. Jaar in jaar uit mogen ze de huren verhogen. Dat wil zeggen: hun spaarpot laten groeien. Daarbij is hun vermogen in onroerend goed zeker de laatste jaren gigantisch gestegen. Een tussenwoning die 30 jaar geleden voor 80.000 gulden gebouwd werd, gaat nu makkelijk voor vier ton van de hand. Je hoeft geen econoom of woningbouwbestuurder** te zijn om dat te begrijpen. Het geld dat ze op de investeringsrekeningen hebben staan, brengt ook nog eens rente op. Een rente die ongeveer gelijk is aan het indexeringscijfer; hun reserve kapitaal blijft dus constant groeien. Maar o jee, nu ineens twee procent minder huurverhoging op sociale woningen en Leiden is in last. Ze kunnen geen woningen bouwen, terwijl ze weten dat die in de huidige woningmarkt alleen maar in waarde zullen stijgen.***

Politieke onwil

De conclusie is dus dat ze het geld – het kolkt tegen de plinten - niet willen investeren. Het is in hun visie onmogelijk dat dit kabinet, waar hun politieke bondgenoten zich zo tegen verzetten, met een sociale maatregel komt. Sociaal zijn is voorbehouden aan linkse politici en goed betaalde bestuurders van woningbouwverenigingen.  

Ik zou bijna aan een nog linksere ingreep denken: nationaliseren die handel.

*De toenmalige fractievoorzitter van de PvdA vroeg me of we “hun” motie wilden steunen. Toen ik hem erop wees, dat het onze oude motie betrof en ik dus zou voorstemmen mocht ik zelfs niet mee ondertekenen.

**Maak hun salarissen en de reserves bekend! 

*** iedere bank zou ze – het is niet nodig – met zo’n onderpand geld willen lenen.